by 
Καλημέρα σας,
Είμαι 28 χρονών και ασχολούμαι αποκλειστικά με τα ιδιαίτερα μαθήματα Φυσικής, Χημείας και Μαθηματικών εδώ και 2 χρόνια.
Σας στέλνω αυτό το μήνυμα με σκοπό να ζητήσω την γνώμη σας για ένα ζήτημα σχετικό με την διδασκαλία.
- Στο γυμνάσιο και στην Α λυκείου διδάσκω και τα 3 μαθήματα που ανέφερα, ενώ στην Β και Γ λυκείου διδάσκω μόνο την Φυσική. Θεωρείται λάθος ένας εκπαιδευτικός να ασχολείται με πάνω από ένα μάθημα;
- Την Φυσική της Γ λυκείου την έχω διδάξει μια φορά. Οι μαθητές μου είχαν αρκετά κενά. Στην διδασκαλία ακολούθησα τα βιβλία των Μαθιουδάκη Παναγιωτακόπουλο. Διαπίστωσα όμως ότι προσπαθώντας να καλύψω όλες τις ασκήσεις της βασικής μελέτης καθυστέρησα να «βγάλω» έγκαιρα την ύλη. Θεωρείτε ότι είναι καλύτερο ένας μαθητής με κενά να έρθει σε επαφή μόνο με ορισμένα βασικά είδη ασκήσεων, ώστε να υπάρχει περισσότερος χρόνος για επανάληψη;
- Πολλές φορές στην προσπάθεια μου να προετοιμαστώ για ένα μεγάλο πλήθος ασκήσεων κατέληγα και εγώ η ίδια να έχω ένα χάος στο μυαλό μου και να δυσκολεύομαι να εξηγήσω τις διάφορες περιπτώσεις. Σε 5-6 περιπτώσεις κατέληξα να παρουσιάσω στους μαθητές μου λάθος λύσεις (σε σύνθετα προβλήματα) απλά γιατί την ώρα της διδασκαλίας μπερδεύτηκα. Θέλω να τονίσω ότι αφιέρωνα πάρα πολύ χρόνο στην προετοιμασία του μαθήματος. Έχετε κάποια πρόταση για την αντιμετώπιση αυτού του προβλήματος;
Μαρία Καλένη
Καλημέρα Μαρία.
Δύσκολα τα ερωτήματα που βάζεις…
Περίμενα κάποια τοποθέτηση φίλου, αλλά μιας και δεν βλέπω, ας πάρω το λόγο!
Υπάρχει μια αντικειμενική δυσκολία να πεις ποιο θεωρείς σωστό, όταν το θέμα αγγίζει τις δυνατότητες απασχόλησης ενός νέου συναδέλφου. Τι να πεις για να μην εισπράξεις τον αντίλογο:
"Καλά εσύ, με την σύνταξή σου εξασφαλισμένη, μπορείς να λες ό,τι θες…"
Είναι "λογικό" ένας νέος συνάδελφος να απασχολείται με πολλά διδακτικά αντικείμενα;
Προφανώς δεν είναι λογικό. Δεν είναι δυνατόν σε όλα αυτά, να κατέχει την ύλη με όλες τις λεπτομέρειες και να έχει βρει και τον κατάλληλο τρόπο να τα διδάξει. Το λογικό είναι να ασχοληθεί με ένα αντικείμενο π.χ. μόνο Φυσική και ακόμη καλύτερο να ασχοληθεί με τη Φυσική μόνο του Γυμνασίου ή μόνο της Α΄Λυκείου για 2-3 χρόνια, μετά να περάσει στη Φυσική της Β΄για άλλα 2-3 χρόνια και σιγά- σιγά να περάσει και στη Φυσική της Γ…
Θέλω να πω, ότι ούτε καν η ενασχόληση με όλη τη Φυσική, μπορεί να είναι αποτελεσματική, πολύ περισσότερο αν ταυτόχρονα διδάσκεις και Χημεία ή ακόμη χειρότερα και Μαθηματικά. Αν το κάνεις, το μάθημά σου δεν μπορεί να έχει ποιότητα, πέρα από το ότι θα βρεθείς στη θέση να κάνεις και λάθη, αναπόφευκτα, πολύ περισσότερα από τα "φυσιολογικά"…
Δηλαδή ένας νέος συνάδελφος, να μην πάρει όποιο μάθημα του βρεθεί, αλλά να περιμένει να "επιλέξει" μαθητές;
Αν μπορεί να το κάνει, θα ήταν ευχής έργο, αλλά καταλαβαίνω ότι αυτό δεν μπορεί να γίνει. Είναι πολύ δύσκολο στις σημερινές συνθήκες, έως αδύνατο. Θα πεθάνει της πείνας…
Οπότε τι να προτείνεις;
Έχετε δίκιο σε όσα λέτε.
Η αλήθεια είναι ότι στο γυμνάσιο δεν αντιμετώπισα ποτέ πρόβλημα.Θα μπορούσε ωστόσο κανείς να πει ότι αν δίδασκα μόνο φυσική θα είχα ένα ποιοτικά ανώτερο μάθημα. Ωστόσο, οι μαθητές μου είχαν συνήθως πολύ καλά αποτελέσματα. Αλλά και πάλι εξαρτάται από το επίπεδο του σχολικού μαθήματος.
Στο λύκειο τα πράγματα είναι διαφορετικά καθώς η ύλη περιλαμβάνει πολλές λεπτομέρειες. Ωστόσο η μόνη τάξη που ένιωσα έντονα μια ανεπάρκεια ήταν η Γ λυκείου για αυτό και έκανα αυτές τις ερωτήσεις. Η Γ λυκείου είναι μια τάξη που τα παιδιά έχουν όπως είναι φυσικο παραπάνω απαιτήσεις.
Αφιερώνω ένα τετράωρο στην προετοιμασία μου κάθε ημέρα.Θα ήθελα να έχω τον χρόνο να εκτυπώνω και να μελετάω όλες τις αναρτήσεις Φυσικής που γίνονται εδώ αλλά δεν προλαβαίνω. Ευτυχώς υπάρχει το καλοκαίρι..
Πληρώνομαι 10 με 15 ευρώ την ώρα και έχω κάνει κανονική έναρξη εργασιών. Οπότε αντικειμενικά μόνο με την Φυσική θα έβγαζα ελάχιστα χρήματα. Φέτος δεν ανέλαβα συνειδητα Γ λυκείου αλλά διαβάζω όποτε έχω χρόνο.
Πιστεύετε ότι και τα υπόλοιπα τα προβλήματα θα λυθούν αν τουλάχιστον περιορίσω τα θέματα που διδάσκω;
Μαρία κανείς δεν γεννήθηκε με γνώση του αντικειμένου…
Ούτε το πτυχίο του Πανεπιστημίου αποδεικνύει γνωστική επάρκεια κάθε αντικειμένου.
Δεν μένει παρά η σκληρή δουλειά και πολύ, μα πολύ διάβασμα. Αλλά από κει και πέρα και η "επαλήθευση" της κατάκτησης κάποιου θέματος, μέσω της διδασκαλίας.
Αν πας να διδάξεις κάτι, τότε ανακαλύπτεις και τις αδυναμίες σου ή τα κενά που έχεις. Αλλά και μέσω της διδασκαλίας μπορείς να βρεις και τα βήματά σου και τον τρόπο που πρέπει να διδάξεις κάτι, για να έχεις τα καλύτερα αποτελέσματα.
Με άλλα λόγια Μαρία, προσωπικά δεν πιστεύω σε μαγικές λύσεις, ενώ όλη η προσπάθεια είναι ένας διαρκής και συνεχής αγώνας…
ΥΓ
Μια "καλή πρακτική" ίσως είναι η διδασκαλία, έστω για λίγες ώρες, σε ένα ομαδικό φροντιστήριο και η συνεργασία και η καθοδήγηση από έναν έμπειρο συνάδελφο. Ένα συνάδελφο ο οποίος δεν θα σε νιώθει ως αντίπαλο, που θα του "φας το ψωμί…" και που στην καθημερινή επαφή μπορεί να σε βοηθήσει.
Εξάλλου η διδασκαλία σε τάξη, έχει αντικειμενικά πολύ μεγαλύτερη δυσκολία αλλά και μεγαλύτερα οφέλη, σε σχέση με το ιδιαίτερο μάθημα…
Σας ευχαριστώ πολύ!
Καλησπέρα και μπράβο, που είχες το θάρρος να ρωτήσεις και να παρουσιάσεις την κατάσταση που αντιμετωπίζεις.
Τώρα από το Γυμνάσιο, στην Α λυκείου, στην Β λυκείου και τελικά στην Γ?
Ο δρόμος είναι μακρύς απαιτεί διάβασμα, προσπάθεια, κύκλους εφαρμογής άρα θέλει χρόνια, το κάθε βήμα.