Πάνω σε λείο οριζόντιο τραπέζι τοποθετούμε ένα κλειστό κυκλικό καλώδιο πολύ ελαφρύ. Στο κέντρο του τοποθετούμε ένα ισχυρό ευθύγραμμο μαγνήτη με τον βόρειο πόλο του να ακουμπάει στο τραπέζι.
Απομακρύνουμε απότομα και κατακόρυφα τον μαγνήτη μακριά.
Τι θα κάνει το καλώδιο;
Α) θα παραμείνει στη θέση του
Β) θα ακολουθήσει το μαγνήτη και θα συρρικνωθεί
Γ) θα ακολουθήσει τον μαγνήτη διατηρώντας το κυκλικό του σχήμα
Δ) θα συρθεί πάνω στο τραπέζι συρρικνούμενο
Απάντηση:
![]()

Καλησπέρα σε όλους.
Πριν λίγο είδα ότι ο Πρόδρομος έβαλε διαγώνισμα το οποίο δεν το έχω διαβασει ακόμη. Πήγα κατευθείαν σε αυτό. Μου θύμισε απευθείας ένα ανάλογο όχι ακριβώς ίδιο που εχει γράψει ο Τάσος Τζανοπουλος και είναι από το Serway. Στο παρακάτω σύνδεσμο. Νομίζω βοηθάει γιατί έχει και πολύ ωραία γραφικά.
https://httpmyphysics.blogspot.com/2019/12/laplace.html?m=0
Καλησπέρα Γιάννη.
Αν μου επιτρέπεις, δεν βρίσκω το επιχείρημα καθόλου ακροβατικό. Στηρίζεται πεντακάθαρα στον κανόνα Lenz. Ακόμη και στις ραβδολογίζουσες ασκήσεις, η κατεύθυνση της δύναμης Laplace, αυτή την “τάση” έχει. Αντιτίθεται στην όποια αύξηση του εμβαδού του κυκλώματος.
Γεια σου Χριστόφορε
Πράγματι το επιχείρημα που παρέθεσα προέρχεται από τον κανόνα Lenz.
Γιατί λέω πως έχει κάποια ακροβασία:
Ο κανόνας Lenz δεν λέει πως ο βρόχος γενικά αντιτίθεται στη μεταβολή της ροής του. Ο κανόνας λέει πως το επαγωγικό ρεύμα αντιτίθεται στη μεταβολή της ροής του.
Το να πεις ότι ο βρόχος με κάθε τρόπο προσπαθεί να κρατήσει τη ροή αμετάβλητη είναι μια γενίκευση του κανόνα Lenz που δεν είναι αυτονόητη.
Καλημέρα Γιάννη (Μή), Χριστόφορε, καλημέρα σε όλους.
Είχα γράψει δίπλα:
Νομίζω ότι είναι μια επιτρεπτή θεώρηση, έστω και αν φαντάζει λίγο σύντομη και δεν υπολογίζει δυνάμεις ή δεν αναφέρεται αναλυτικά στο επαγωγικό ρεύμα.
Καλημέρα Διονύση, καλημέρα Υλικονετ.
Διονύση εσύ τα έλεγες, εγώ δεν τ’ άκουγα! Είχα ”παγιδευτεί” στο λάθος σχήμα που έκανα, και δεν ”έβλεπα” τίποτε άλλο!
Όπως προσέγγισα το θέμα με την παλιά θεωρία περί ”μαγνητικών” ποσοτήτων των πόλων ενός μαγνήτη, και που διδαχθήκαμε σαν μαθητές(!), είδα ότι δεν είναι δυνατόν πιο κάτω από το Ν πόλο του μαγνήτη, να έχουμε ένταση μαγνητικού πεδίου που να έχει συνιστώσα προς τα πάνω!! Κάτι το εμφανές, δεν το ”έβλεπα”!!
Αναδείχθηκε από την κουβέντα και κάτι πολύ χρήσιμο.
Ότι το σχήμα είναι κι αυτό βασικός συντελεστής μελέτης προβλημάτων!
Αυτό στο οποίο ”παγιδεύτηκα” , δηλαδή επιστροφή των δυναμικών γραμμών κοντά στο βόρειο πόλο του μαγνήτη, δεν μπορεί να γίνει. Πόσες φορές έχω δει το μαγνητικό φάσμα ενός μαγνήτη σε φωτογραφία! Κι όμως δεν έδωσα την απαιτούμενη σημασία. Πολλές φορές κάνουμε σχήματα αυθαίρετα, που οδηγούν σε λάθος συμπεράσματα!
Τέλος πάντων, ελπίζω να βγήκε κάτι χρήσιμο από την κουβέντα εδώ , αλλά και στην ανάρτηση του διαγωνίσματος που ..παραγκωνίστηκε!
Να είσαι καλά . Χρόνια Πολλά.
Διονύση, Χριστόφορε, Χρήστο, Γιάννη Μήτση, Γιάννη Κυρ.,
σας ευχαριστώ για την ενασχόλησή σας με το θέμα αυτό!!
Η κατάθεση των απόψεων όλων σας, νομίζω ότι φώτισε ενδελεχώς το θέμα.
Ελπίζω όσοι παρακολούθησαν τη συζήτηση να αποκόμισαν κάτι.
Να είστε όλοι σας καλά, καλές γιορτές ..καραντινάτες!
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ.
Καλημέρα Πρόδρομε:
Καλές γιορτές, με υγεία.
Καλημέρα Γιάννη, καλημέρα σε όλους.
Ασφαλώς αυτός είναι ο ορισμός. Αλλά , όπου υπάρχει επαγωγικό ρεύμα, υπάρχει και δύναμη Laplace. Προσωπικά, δεν έχω συναντήσει ούτε ένα παράδειγμα στο οποίο η δύναμη αυτή στα στοιχειώδη τμήματα του αγωγού να μην προκαλεί τάση για αντίθετη μεταβολή του εμβαδού (σε σχέση με τη μεταβολή της μαγνητικής ροής). Έχω την αίσθηση πως η απάντηση με μια τέτοια λογική πρέπει να γίνει αποδεκτή σε πανελλαδικές εξετάσεις. Είναι απολύτως συμβατή ως αποτέλεσμα του κανόνα. Ένας βαθμολογητής όμως ξέρει καλύτερα από μένα. Θα ήταν ενδιαφέρουσα μια τέτοια άποψη.