Οι 4 + 1 κινήσεις της γης

Έχετε σκεφτεί ότι: Γυρίζουμε γύρω από τον ήλιο με 107.000 km/h, γύρω απο τη γη με 1500 km/h , η μετάπτωση του άξονα περιστροφής της γης μας περιστρέφει αργά κυκλικά στην επιφάνεια ενός κώνου με αποτέλεσμα σε 14000 χρόνια ζωή νάχουμε δε θα βλέπουμε τον πολικό αστέρα σαν πολικό αλλά τον Βέγα και καθώς γυρίζουμε στην επιφάνεια του κώνου λικνιζόμαστε λόγω κλόνισης του άξονα περιστροφής της γης. Όμως όλες αυτές τις κινήσεις δεν τις αντιλαμβανόμαστε και μόνο ένας παρατηρητής σε ένα αστέρι θα μας πληροφορούσε για την ύπαρξή τους. Όλες αυτές οι κινήσεις λίγο σε πολύ είναι γνωστές και καλά μελετημένες. Υπάρχει όμως και μία 5η που περιέργως οι αστροφυσικοί τη σνομπάρουν και μόνο οι της ωκεανογραφίας ασχολούνται μαζί της. Θα δούμε πιό κάτω λεπτομέρειες και μία πολύ απλή άσκηση για να δώσουμε οντότητα σε αυτή τη παράξενη κίνηση που μας κάνει να χοροπηδάμε.

Είμαστε λοιπόν επιβάτες μιάς περιστρεφόμενης και περιφερόμενης γης. Όλες οι κινήσεις που βλέπουμε γύρω μας και στον ουρανό είναι σχετικές μηδέ του αεροπλάνου εξαιρουμένου. Σαν περιφερόμενοι και περιστρεφόμενοι επιβάτες είμαστε μη αδρανειακοί παρατηρητές. Κι όμως οι μαθητές μας δεν γνωρίζουν σχετικές ταχύτητες. Να τους πεις ρε αδελφέ ότι τα αστέρια είναι σαν το τραίνο στις διπλανές ράγες στο σταθμό, νομίζεις κινείται προς τα πίσω κι αν βγεις στο παράθυρο θα δεις ότι κινείσαι εσύ εμπρός. Να του πείς ότι η ανάδρομη κίνηση των πλανητών είναι σαν να προσπερνάς ενα αυτοκίνητο και έχοντας μεγαλύτερη ταχύτητα αν γυρίσεις το κεφάλι σου νομίζεις ότι πάει προς τα πίσω. Αν μάθει αυτό δεν είναι επιδεκτικός μετά στις σαχλολογίες των αστρολόγων που έχουν φαγωθεί με τον ανάδρομο Ερμή επειδή γίνεται 3 με 4 φορές το χρόνο ανάδρομος. Επίσης οι μαθητές μας αγνοούν τις φυγόκεντρες δυνάμεις και τις Coriolis. Πριν μερικά χρόνια μαθητής μου είπε ότι οι φυγόκεντρες είναι ανύπαρκτες δυνάνεις, φανταστικές. Δυνάμεις που μπορείς να μετρήσεις εσύ ο μη αδρανειακός παρατηρητής με δυναμόμετρο μόνο ανύπαρκτες δεν είναι. Η Coriolis ρε παιδιά, πολύ απλά. Πετάς τη μπάλα στοπ γύρω-γυρω του λούνα παρκ και δεν πάει ακριβώς απέναντι, θα πάει κάποιος Παρίσι και ίσως δει το ευφυές εκκρεμές του Φουκώ που έδειξε την περιστροφή της γης. Τη φυγόκεντρη με τόσες χρήσεις, να του πείς η κεντρομόλος επιτάχυνση  εκεί που κινείται ο δορυφόρος είναι g η φυγόκεντρος -g , gol = g – g = 0 συνθήκες έλλειψης βαρύτητας. Τέλος πάντων. Στο θέμα μας.

Για να κατανοήσουμε την αξία της πέμπτης κίνησης θα πρέπει πρώτα να έχουμε κατανοήσει τις παλιρροϊκές δυνάμεις και γενικά τα παλιρροϊκά φαινόμενα. Δύσκολα πράγματα, πολύ δύσκολα ειδικά για το σύστημα γη – σελήνη και τις ωκεάνιες παλίρριες που εξαρτώνται πλην της αστρονομικής παλίρροιας που θα δούμε εδώ από 400 ακόμα παράγοντες!!! Ένα δύσκολο αντικείμενο όπως αυτό αν δεν το έχεις κατανοήσει σε βάθος μην ασχολείσαι καθόλου. Είναι τραγικό φυσικός να σχεδιάζει τις δύο δυνάμεις στις αντιδιαμετρικές ως προς την σελήνη θέσεις της γης και να λέει ότι αυτές είναι οι παλιρροϊκές τη στιγμή που η μία δύναμη κοιτάει δεξιά και το εξόγκωμα που προκαλεί κοιτάει  αριστερά. Δε γίνεται να αποκαλείς τη σελίδα σου Physics και να λες ότι παλιρροϊκες είναι η διαφορά των δύο παραπάνω δυνάμεων όταν η μία εφαρμόζεται σε μία μάζα στην ανατολή και η άλλη σε άλλη μάζα στη δύση. Εν τω μεταξύ οι παλιρροϊκές δυνάμεις δεν ασκούνται σε όλη τη γη αλλά σε όλες επιμέρους τις στοιχειώδεις μάζες στην επιφάνειά της.

Οι παλιρροϊκές δυνάμεις δεν είναι μία δύναμη αλλά διαφορά δυνάμεων αν από τις δυνάμεις που ασκούνται από τη σελήνη σε σημειακές μάζες στα αντιδιαμετρικά ως προς τη σελήνη σημεία της γης αφαιρέσουμε τη δύναμη που θα δέχονταν αυτές οι μάζες στο κέντρο της γης.  Η ΚΛΑΣΙΚΗ ΕΛΚΤΙΚΗ ΝΕΥΤΩΝΙΑ ΕΛΞΗ ΤΗΣ ΣΕΛΗΝΗΣ ΣΤΗ ΓΗ ΕΦΑΡΜΟΖΕΤΑΙ ΑΝ ΟΛΕΣ ΟΙ ΣΤΟΙΧΕΙΩΔΕΙΣ ΜΑΖΕΣ ΗΤΑΝ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΜΕΝΕΣ ΣΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΤΗΣ ΓΗΣ. ΑΦΑΙΡΩΝΤΑΣ ΕΠΟΜΕΝΩΣ ΑΥΤΗ ΤΗ ΔΥΝΑΜΗ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΠΟΥ ΔΕΧΟΝΤΑΙ ΟΙ ΣΤΟΙΧΕΙΩΔΕΙΣ ΜΑΖΕΣ ΣΤΑ ΑΝΤΙΔΙΑΜΕΤΡΙΚΑ ΣΗΜΕΙΑ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΜΕΝΕΙ ΕΙΝΑΙ Η ΥΠΟΛΛΕΙΜΑΤΙΚΗ ΒΑΡΥΤΗΤΑ ή ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΗΣ ΑΝΟΜΟΙΟΓΕΝΕΙΑΣ ΤΟΥ ΒΑΡΥΤΙΚΟΥ ΠΕΔΙΟΥ ΤΗΣ ΣΕΛΗΝΗΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΣΘΕΝΕΣΤΕΡΟ ΣΤΟ ΠΙΟ ΑΠΟΜΑΚΡΥΣΜΕΝΟ ΑΠΟ ΑΥΤΗΝ ΣΗΜΕΙΟ. 

Κάτω βλέπουμε δύο αρχεία. Ένα θεωρητικό και μία άσκηση.  Η παλιρροϊκή δύναμη λέγεται και διαφορική δύναμη καθώς είναι αποτέλεσμα της μεταβολής της βαρυτικής έλξης της σελήνης κατά μήκος μιάς διαμέτρου της γης( dF/dr) και έτσι την υπολογίζω. Πατροπαράδοτη απόδειξη με τη διαφορά ελκτικών δυνάμεων σε άλλη ανάρτησή μου με τίτλο “είμαστε παιδιά της… παλίρροιας;”  Όλα είναι αποκλειστικά δικά μου μετά από 6 χρόνια ψάξιμο σε οτιδήποτε κυκλοφορεί ανά τον πλανήτη. Αν έγραφα τις πηγές θα έπιαναν περισσότερο χώρο από την ανάρτηση. Μία προτροπή. Πιστεύω ότι όλοι οι φυσικοί, είτε από την ανάρτηση που ακολουθεί είτε από άλλες πηγές) πρέπει να γνωρίζουν αυτή την πιο όμορφη κατά τη γνώμη μου εφαρμογή της Νευτώνειας μηχανικής και προς αποφυγήν χονδροειδών σφαλμάτων που προανέφερα τα οποία προφανώς έκανα και εγώ αλλά επειδή δεν μπορούσα να τα κατανοήσω δεν τα δημοσιοποίησα ούτε στη ..γυναίκα μου παρά το γεγονός ότι βρισκόμαστε σε …κβαντική διεμπλοκή(δυστυχώς. Δεν της ξεφεύγει τίποτα).

ΠΑΛΙΡΡΟΙΚΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ

ΑΣΚΗΣΗ

 

 

 

Loading

Subscribe
Ειδοποίηση για
10 Σχόλια
Inline Feedbacks
Όλα τα σχόλια
Ανδρέας Ριζόπουλος
Αρχισυντάκτης
16/11/2023 10:17 ΜΜ

Καλησπέρα Άρη. Εξαιρετική εργασία.
Η πιο συνηθισμένη εξήγηση που διαβάζουμε στο Internet για τις παλίρροιες είναι: Διαφορά βαρυτικών δυνάμεων στα δύο αντιδιαμετρικά σημεία της Γης εξαιτίας διαφοράς αποστάσεων. Ο ορισμός που δίνεις και ο υπολογισμός gA – g και gB – g, δεν ξέρω πόσοι τον ξέρουν!
Στην Άσκηση πως υπολογίζεις τη θερμότητα; Ποιον τύπο χρησιμοποίησες;

Διονύσης Μάργαρης
17/11/2023 9:40 ΠΜ

Καλημέρα Άρη με …”την κβαντική διεμπλοκή” 🙂
Ευχαριστούμε για το παραπάνω άρθρο.
Να είσαι καλά και σύ και η διεμπλοκόμενη!!!

Χάρης Παινέσης
17/11/2023 12:51 ΜΜ

Καλησπέρα Άρη, πολύ ωραία η δουλειά σου!
Μία ένσταση έχω (αν κάνω λάθος διόρθωσέ με).
Στο Β τρόπο, το αποτέλεσμα θα έπρεπε να βγαίνει ακριβώς ίδιο με τον Α τρόπο, δεδομένου ότι είναι ακριβώς ο ίδιος τύπος. Απλά στον Α τρόπο, παίρνεις έτοιμο το αποτέλεσμα του ολοκληρώματος επειδή είναι απλή η γεωμετρία (αφού η σελήνη βρίσκεται στην προέκταση του Ισημερινού).
Η διαφορά στα αποτελέσματα προκύπτει από το ότι βγάζεις το r^(-2) έξω από το ολοκλήρωμα, ενώ ολοκληρώνεις ως προς dr.

Κώστας Παπαδάκης
17/11/2023 1:30 ΜΜ

Πολύ ωραία παρουσίαση.

Διαβάζοντας το συνειδητοποίησα το πόσοι πολλοί παράγοντες παίρνουν μέρος στο φαινόμενο, μέχρι τώρα έβλεπα την παλίρροια “επιφανειακά”.

Να είσαι καλά.

Αρης Αλεβίζος
Αρχισυντάκτης
17/11/2023 2:50 ΜΜ

Καλημέρα Άρη πολύ διαφωτιστικό το ΠΑΛΙΡΡΟΙΚΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ.

Την ”την κβαντική διεμπλοκή”  που αναφέρεις την γνωρίζουμε πολλοί από πρώτο χέρι.

Διονύσης Μάργαρης
18/11/2023 7:27 ΠΜ
Απάντηση σε  Αρης Αλεβίζος

Καλημέρα Άρη.
Διόρθωσε τον σύνδεσμο που έδωσες παραπάνω, αφού παραπέμπει στο αρχείο που παραπάνω έχει δώσει ο ….έτερος Άρης!

Αρης Αλεβίζος
Αρχισυντάκτης
18/11/2023 2:21 ΜΜ

Διονύση δεν καταλαβαίνω τι ακριβώς εννοείς και πως μπορώ να το κάνω,

Διονύσης Μάργαρης
18/11/2023 5:22 ΜΜ
Απάντηση σε  Αρης Αλεβίζος

Γεια σου Άρη.
Παρανόηση δική μου. Νόμισα ότι ήθελες να ανεβάσεις δικό σου αρχείο, ενώ εσύ παρέπεμπες στο αρχείο, που έχει δώσει στην ανάρτηση ο Άρης…