by 
Καλησπέρα σε όλους, εύχομαι να είστε καλά.
Είχα την απορία για το μηχανισμό εκπομπής θερμικής ακτινοβολίας και το μηχανισμό εκπομπής του ορατού φωτός από κάποιο σώμα σε θερμοκρασία περιβάλλοντος. Στη θερμοκρασία αυτήν, εμείς ως μέλανα σώματα εκπέμπουμε θερμική ακτινοβολία στο υπέρυθρο ενώ τα μάτια κάποιου π.χ. μπορεί να είναι γαλάζια, δηλαδή μέσα στο ορατό φάσμα.
Η θερμική ακτινοβολία που εκπέμπουμε( μέλανου σώματος, οπότε αόρατη στο ανθρώπινο μάτι για θερμοκρασία περιβάλλοντος) σχετίζεται με την ταλάντωση των ατόμων. Η ακτινοβολία που εκπέμπουμε όμως στο ορατό φως (λόγω απορρόφησης των υπολοίπων χρωμάτων πλην του γαλάζιου π.χ.) από ποιον ακριβώς μηχανισμό ενεργοποιείται;
Για να βλέπουμε τη μία ακτινοβολία και όχι την άλλη, πρέπει να είναι διαφορετικοί οι μηχανισμοί.
Τι ακριβώς γίνεται;
Τα γαλάζια μάτια κάποιου δεν οφείλονται στην θερμική εκπομπή ακτινοβολίας αλλά στις συχνότητες του ορατού φωτός που ανακλά αυτή η συγκεκριμένη περιοχή. Σκέψου μόνο πως το κίτρινο στο οποίο είναι το μέγιστο στο οποίο εκπέμπει ο Ήλιος αντιστοιχεί σε 5760 Κ. Τώρα το πως βλέπουμε τις ακτινοβολίες: Στα μάτια μας υπάρχουν κάποιες ουσίες γνωστές ως ροδοψίνες στο εσωτερικό των κωνίων. Αυτές απορροφούν διαφορετικές περιοχές συχνοτήτων. Στα μάτια του ανθρώπου υπάρχουν τρεις τέτοιες γι αυτό και η όραση μας είναι τριχρωματική. Υπάρχουν όμως και άλλα εμβια είδη που έχουν τεσσερις τέτοιες ή και λιγότερες (όπως π.χ. σε κάποια πουλιά που έχουν τετραχρωμική όραση). Όταν αυτες οι ροδοψίνες διεγείρονται στέλνουν ηλεκτρικό σήμα στον εγκέφαλο και αυτός αναγνωρίζει με κάποιο τρόπο που μακάρι να ξέραμε την περιοχή και κατά συνέπεια το χρώμα. Τώρα για την ακτινοβολία που εκπέμπουμε. Τα ηλεκτρόνια μας εκτελούν εξαναγκασμένη ταλάντωση με τη συχνότητα του διεγέρτη που είναι το ορατό φως. Μια μια καλύτερη μελέτη σου προτείνω τον Feynmann που περιγράφει πως συμβαίνει αυτό: https://www.feynmanlectures.caltech.edu/I_31.html
Καλησπέρα Δημήτρη, καλησπέρα Βασίλη.
Συμφωνώ με την τοποθέτηση του Βασίλη, αλλά για να μην πάμε στην Βιολογία (όπου μου είναι άγνωστη…) ας μείνουμε στα…γαλάζια σου μάτια 🙂
Τα μάτια, όπως και όλο το ανθρώπινο σώμα εκπέμπει (περίπου) σαν μέλαν σώμα, άρα τη νύχτα σε ένα σκοτεινό δωμάτιο, δεν βλέπουμε καθόλου τα μάτια του άλλου απέναντί μας. Εκπέμπουν στο υπέρυθρο κυρίως και γενικά εκτός ορατής περιοχής.
Την ημέρα τα μάτια του άλλου, τα βλέπουμε με τον ίδιο μηχανισμό που βλέπουμε το πράσινο πουκάμισό του. Το λευκό φως πέφτει στο πουκάμισο, αυτό απορροφά όλες τις ακτινοβολίες, επανεκπέμποντας τις πράσινες (ίσως σωστότερα θα ήταν να λέγαμε ότι απορροφά ένα μέρος του φάσματος και αυτό που εκπέμπει ξανά δίνει το χρώμα του πράσινου). Το ίδιο συμβαίνει και με τα …γαλάζια μάτια.
Τώρα γιατί ανακλά αυτές τις συχνότητες ένα ετερόφωτο σώμα; Έχουμε απορρόφηση και εκπομπή, είτε με εξαναγκασμένη ταλάντωση, όπως το άρθρο που μας παρέπεμψε ο Βασίλης, είτε με απορρόφηση μέσω μηχανισμού διέγερσης ατόμων-μορίων και εν συνεχεία αποδιέγερσης. Γι’ αυτό και οι χρωστικές ουσίες.
Βασίλη και Διονύση, ευχαριστώ πολύ για τις απαντήσεις.
Θα ήταν άραγε σωστό να διαχωρίσουμε εντελώς τα φαινόμενα;
Δηλαδή να πούμε ότι η εκπομπή χρώματος οφείλεται στις αποδιεγέρσεις των ηλεκτρονίων και η εκπομπή θερμικής ακτινοβολίας στις κινήσεις των ατόμων-μορίων;