Στο σχήμα παρουσιάζεται ένας απλός εξαεριωτής μέσω του οποίου δια μέσου ενός στομίου αναρροφάται αέρας από το περιβάλλον πίεσης pa, πυκνότητας ρα=1,2 Kg/m3 και παροχής Πα=6π l/s (με π το λόγο της περιφέρειας προς τη διάμετρο ενός κύκλου). Στο ευθύγραμμο τμήμα κυλινδρικού αγωγού αναρρόφησης του αέρα 1-2 με διάμετρο D=2 cm συμβάλλει κυλινδρικός σωλήνας διαμέτρου d=0,5 mm που επικοινωνεί με δοχείο (Δ) στο οποίο υπάρχει υγρό πυκνότητας ρυ=800 Kg/m3 . Όταν το ύψος h της συμβολής μετρημένο από την ελεύθερη στάθμη του υγρού του δοχείου (Δ) δεν ξεπερνάει ένα συγκεκριμένο μέγιστο ύψος hmax, τότε αναρροφάται υγρό από το δοχείο που αναμειγνύεται με τον αέρα στο σημείο 3. Αν οι ροές θεωρηθούν ιδανικές (αστρόβιλες, ασυμπίεστων μη συνεκτικών ρευστών) και η επιτάχυνση της βαρύτητας είναι g= 9,81 m/s2 τότε:
Arist2018_LykG_B_FASI_Experiment_E2
Arist2018_LykG_B_FASI_Experiment_E1
Αν δεν ήταν ίση με την ατμοσφαιρική, θα γινόταν πλακέ ο σωλήνας μου.
Το έκανα με χάρτινο κύλινδρο. Ουδέν!
Το έκανα με χάρτινο κόλουρο κώνο. Φούσκωσε στα σημεία μεγάλης διατομής, ως ανεμένετο.
Διότι "όπου μεγαλώνει η ταχύτητα…" και όχι "όταν μεγαλώνει η ταχύτητα…".
Συνεπώς στον ψεκαστήρα πρέπει το οριζόντιο σωληνάκι να κάμπτεται ακριβώς πάνω από την θέση του κατακόρυφου.
Η εύκολη κατασκευή ψεκαστήρα είναι εκείνη στην οποία το σωληνάκι μπαίνει μέσα στον σωλήνα μέχρι τη μέση του και οι γραμμές ροής κάμπτονται.