by 
Με την μεταρρύθμιση Αρσένη, ορίστηκε ότι το Δ΄ θέμα θα είναι ένα πρόβλημα, το οποίο «μπορεί να αναλύεται σε επιμέρους ερωτήματα». Αυτό πέρασε σαν «υποχρεωτικά» δίνονται τουλάχιστον 4 υποερωτήματα, όπου ο μαθητής δεν χρειάζεται να σκεφτεί τίποτα, απλά να επιλύσει στα γρήγορα ερωτήματα που τα έχει επιλύσει πολλές φορές στη διάρκεια της χρονιάς.
Δεν υπάρχει καμιά ανάγκη «προβληματισμού», κανένας σχεδιασμός πορείας επίλυσης. Τα βήματα επίλυσης έχουν μετατραπεί σε ερωτήματα.
Ας δούμε πώς θα μπορούσε αυτό να αλλάξει, δίνοντας ένα πρόβλημα με ένα μόνο ερώτημα:
Το πρόβλημα:
Ένα τετράγωνο μεταλλικό πλαίσιο ΑΓΔΕ, πλευράς α=2,5m βρίσκεται κάθετα στις δυναμικές γραμμές ενός μαγνητικού πεδίου, η ένταση του οποίου μεταβάλλεται όπως στο παραπάνω διάγραμμα. Μέχρι τη στιγμή t1=0,5s, η ένταση του μαγνητικού πεδίου αυξάνεται γραμμικά, ενώ η δύναμη Laplace που ασκείται στην πλευρά ΑΓ του πλαισίου, τη στιγμή t1, έχει μέτρο 1Ν.
Να βρεθεί το φορτίο που διέρχεται από την κορυφή Α του πλαισίου, από τη στιγμή t1 μέχρι τη στιγμή t2 που η ένταση του πεδίου μηδενίζεται.
ή
Δίνοντας ένα πρόβλημα.
Δίνοντας ένα πρόβλημα.
Καλημέρα Διονύση. Ήταν μάλιστα το πρώτο – πρώτο σχόλιο.
Σήμερα επιμένεις στο να αλλάξει η δομή των θεμάτων.
Στη συζήτηση που άνοιξες συμμετέχουν 3 εν ενεργεία και 4 συνταξιούχοι.
Καλημέρα παιδιά. Τα θέματα επί εποχής Δεσμών είχαν τη λογική που προτείνει ο Διονύσης στο θέμα αυτό. Η ύλη ήταν εκτεταμένη τότε και απουσίαζαν οι υπερπαραγωγές. Τώρα είμαστε στην άλλη άκρη: μικρή ύλη και αντιαισθητική συρραφή τμημάτων αυτής για την κατασκευή του Δ θέματος. Η εμπειρία δείχνει ότι οι μαθητές σήμερα δυσκολεύονται περισσότερο στο θέμα Β πάρα στο Δ. Γιατί αυτό; Διότι ενίοτε το αποτέλεσμα προκύπτει μετά από διαδικασία πολλών βημάτων, χωρίς να υπάρχουν τα καθοδηγητικά ενδιάμεσα ερωτήματα.
Συμφωνώ ότι η μορφή των θεμάτων πρέπει να αλλάξει – είχα υπερθεματίσει Γιάννη τα θέματα που πρότεινες τότε-. Όμως και η διδασκαλία πρέπει να ακολουθήσει. Σχεδόν όλοι μπορούν να εφαρμόσουν το Θουμουκουέ. Πόσοι εξ αυτών μπορούν να περιγράψουν ενεργειακές μετατροπές που συμβαίνουν σε ένα φαινόμενο;
Πέντε χρόνια πριν:
Ουκ εν τω πολλώ το ευ.
Τρία χρόνια πριν:
Οι Γκαούσιαν και οι αμαρτίες της.
Πέντε χρόνια πριν:
Κοίτα ρε πως μεγάλωσε!
Τα θέματα έχουν προβλήματα. Πως να μην έχει πρόβλημα μια δομή που στήθηκε για άλλες συνθήκες;
Εξηγούμαι. Η προταθείσα δομή ταίριαζε (ίσως) με ένα σύστημα στο οποίο οι μαθητές εξετάζονται σε όλα τα μαθήματα. Μην ξεχνάμε ότι την πρώτη φορά οι μαθητές της Β΄ Λυκείου μόνο στη Γυμναστική δεν εξετάστηκαν. Ο μεγάλος φόρτος δεν επέτρεπε "εξειδικεύσεις" και τα θέματα Φυσικής θα μπορούσαν να είναι απλά. Και ήταν.
Όταν άλλαξε το πλήθος των εξεταζομένων μαθημάτων η παρούσα δομή έπρεπε να αλλάξει. Το πως ουδένα αρμόδιο απασχόλησε.
Καλημέρα Αποστόλη.
Όντως υπερθεμάτισες τότε.
Η διδασκαλία θα ακολουθήσει σίγουρα αν υπάρξει αλλαγή ύφους και δομής των θεμάτων.
Φυσικά η όποια αλλαγή είναι έντιμο να γίνει με μικρά βήματα.
Το στάντυ φορ εξάμς θα μπορούσε να περιλάβει (ως μία αρχή) κάποια θέματα άλλου ύφους και άλλης δομής.
Θα μπορούσε άνετα τα Β΄ θέματα να μην είναι ασκήσεις.
Θα μπορούσε το 4ο θέμα να ξεφύγει από τις συρραφές ετερόκλητων ασκήσεων.
Και βλέπουμε.
Μήπως όμως ένα πρόγραμμα σπουδών πρέπει να καλλιεργεί σκεπτόμενους μαθητές και αυριανούς πολίτες, οπότε και τα επιλεγόμενα θέματα να είναι προς την ίδια κατεύθυνση;
Διάβασα τις προάλλες την υπουργό παιδείας να ισχυρίζεται ότι ενώ πολλά από τα αιτήματα των μαθητών στις καταλήψεις είναι δίκαια, υπάρχουν και πολλά άσχετα: τι δουλειά έχει ο μαθητής να έχει άποψη για τα Ραφάλ, αναρωτήθηκε.
Ο μαθητής, που σύντομα θα ψηφίζει, δεν έχει δικαίωμα να έχει άποψη, αλλά θα πρέπει να εφαρμόζει οδηγίες;
Ίσως η δομή του εκπαιδευτικού συστήματος και συνεπώς η μορφή των θεμάτων να κινείται στην κατεύθυνση του εφάρμοζε οδηγίες, αλλά μην σκέφτεσαι και πολύ…
Φυσικά αυτό πρέπει να κάνει ένα πρόγραμμα σπουδών.
Καλησπέρα παιδιά.
Αποστόλη σε ευχαριστώ για το σχολιασμό.
"Μήπως όμως ένα πρόγραμμα σπουδών πρέπει να καλλιεργεί σκεπτόμενους μαθητές και αυριανούς πολίτες, οπότε και τα επιλεγόμενα θέματα να είναι προς την ίδια κατεύθυνση;"
Είναι και αυτός ένας σοβαρός λόγος, επιλογής της κατάλληλης ύλης προς διδασκαλία, αλλά προφανώς όχι ο μόνος.
Όποιος μας παρακολουθεί, θα θυμάται ότι πάντα ήμουν διστακτικός όταν έμπαινε θέμα πρότασης αναλυτικού προγράμματος. Είναι ένα πολύ σοβαρό θέμα για να αντιμετωπισθεί από …ερασιτέχνες!
Θα μου πεις και αυτοί που ορίζουν στην Ελλάδα τι και πώς θα διδαχθεί, είναι και πόσο "ειδικοί";
Δυστυχώς σε κάθε ευκαιρία αποδεικνύεται ότι οι προτάσεις τους είναι προϊόν κοπτοραπτικής και δουλειά του .. ποδαριού.
Αρκεί να θυμηθούμε ότι, πριν χρόνια, όταν η κυκλική κίνηση πήγε από την Α΄ Λυκείου στην Β΄ γενικής παιδείας, αφαιρέθηκε η παράγραφος με τις εφαρμογές της κεντρομόλου, για να … ελαφρύνει.
Στη συνέχεια η κυκλική πέρασε στον προσανατολισμό, αλλά η παράγραφος συνεχίζει να είναι εκτός ύλης!
Οι μαθητές στη Β προσανατολισμού (υποτίθεται μαθητές που διδάσκονται σε ανώτερο επίπεδο μαθηματικά και Φυσική), δεν μπορούν να διδαχτούν παράγραφο, που για χρόνια διδάσκαμε στην Α Λυκείου γενικής παιδείας!