by 
Γράφει το σχολικό βιβλίο της Κύπρου:
Σε κάποια παραδείγματα κρούσεων, τα εμπλεκόμενα σώματα δεν χρειάζεται να έλθουν σε επαφή, αλλά αλληλεπιδρούν με δυνάμεις από απόσταση. Δύο μαγνήτες που πλησιάζουν επειδή έλκονται, δύο φορτισμένα σφαιρίδια που απομακρύνονται επειδή απωθούνται, αποτελούν παραδείγματα κρούσεων, στις οποίες δρουν δυνάμεις από απόσταση. Η χρονική διάρκεια αυτών των κρούσεων μπορεί να είναι αρκετά μεγάλη. Συμφωνείτε;
Ορίζει την κρούση ως εξής:
Θα λέμε ότι δύο σώματα συγκρούονται, όταν ασκούν δυνάμεις το ένα στο άλλο, οι οποίες επηρεάζουν την κινητική τους κατάσταση.
Καλημέρα Γιώργο.
Πού ακριβώς εστιάζεις την διαφωνία σου;
Σε πρώτο επίπεδο μιλάμε για “κρούση” όταν δύο σώματα συγκρούονται πραγματικά, ερχόμενα σε επαφή για ελάχιστο χρόνο.
Αλλά ποιες ακριβώς αρχές χρησιμοποιούμε στην μελέτη της; Δεν πρόκειται για αλληλεπίδραση δύο σωμάτων με δυνάμεις δράσεις – αντίδρασης;
Αλλά αν συμβαίνει αυτό, γιατί να μην εντάξουμε στις κρούσεις, περιπτώσεις που οι δυνάμεις μπορούν να ασκούνται από απόσταση, όπως μια σκέδαση πρωτονίου από πυρήνα;
Και τι σημασία παίζει αν ο χρόνος αλληλεπίδρασης δεν είναι αμελητέος αλλά μεγάλης διάρκειας;
Καλημέρα Γιώργο και Διονύση. Συμφωνώντας με το Διονύση, αυτό που μας ενδιαφέρει δεν είναι η διάρκεια του φαινομένου, αλλά η εμφάνιση ισχυρών δυνάμεων αλληλεπίδρασης. Αν αυτές μάλιστα είναι ισχυρότερες των εξωτερικών δυνάμεων, τότε το σύστημα θα είναι και μονωμένο.
“ως εκ του Κλασσικού” παρεμβαίνω και καταθέτω ότι πράγματι φιλολογίστικα η έννοια κρούση εμπεριέχει επαφή, αλλά αυτό που εσύ ορίζεις στη Φυσική, αυτό ισχύει για τη Φυσική
συμφωνώ, άρα με τους Κύπριους και με τον Διονύση ότι, λόγω του ορισμού, υπάρχει κρούση και όταν δεν γίνεται επαφή
και προσθέτω και τη χαρκτηριστική περίπτωση όπου ένα σώμα έχοντας στη “μουτσούνα” του άμαζο ελατήριο κινείται προς άλλο σώμα
Η κρούση στο σχολικό ορίζεται ως φαινόμενο που διαρκεί ελάχιστο Χρονο και συνοδεύεται από την εμφάνιση μεγάλων δυνάμεων ανάμεσα στα σώματα που έρχονται σε επαφή ή αλληλεπίδραση. Προφανώς η ΑΔΟ μπορεί να ισχύει σε περίπτωσεις που είτε ασκούνται μεγάλες εξωτερικες δυνάμεις είτε ο χρόνος επαφής είναι μεγαλος όχι όμως και τα δύο.Τώρα οι Κύπριοι το ξεχειλωνουν και πάνε να ονομάσουν κρούση και σε μεγάλο χρόνο ή οπουδήποτε ισχύει η ΑΔΟ. Έτσι όμως, άλλωστε στον ορισμό πολλά επιτρέπονται χωρίς να κάνουν λάθος , καθιστούν την έννοια της κρούσης άχρηστη καθώς ουσιαστικά ορίζουν κρούση σχεδόν οπουδήποτε ισχύει η ΑΔΟ.Μα αν ισχύει η ΑΔΟ τι χρειαν έχομεν της κρούσεως?