Δηλαδη Γιαννη αυτος τι βρηκε? Οτι η σχετικη ταχυτητα προσεγγισης ισουται κατα μετρο με την σχετικη ταχυτητα αποχωρισμου,κατι που ισχυει παντα στις ελαστικες κρουσεις.
Αυτό είναι αλήθεια Κωνσταντίνε και άμεση συνέπεια της σχέσης υ1+υ1΄ = υ2΄ +υ2.
Όμως αν πάμε σε δυναμική περιγραφή εμφανίζεται ένα “παράδοξο”.
Δεν έλαβε στη μελέτη του υπ’ όψιν τις ισχυρότατες D’ Alembert και δεν οδηγήθηκε σε λάθος.
Γιάννη Καλησπέρα. Αυτό που ξερομε είναι ότι η “φύση σώζει τα φαινόμενα”, δηλαδή ότι απο οποιοδήποτε σύστημα αναφοράς και να “δούμε”, πρέπει να καταλήξουμε στα ίδια συμπεράσματα. Για αυτό βρίσκουμε σύμφωνα αποτελέσματα ανεξάρτητα από τι δυνάμεις “βλέπει ” ο καθένας. Και στο προηγούμενο παράδειγμα στο ίδιο αποτέλεσμα φτάνουμε σε όλα τα σστήματα είτε κινούμαστε με την ίδια ταχύτητα με την πράσινη ή πορτοκαλί σφαίρα είτε είμαστε δεμένη χειροποδαρα (οπως λέει ο Κωνσταντινος) είτε με την πράσινη σφαίρα είτε με την πορτοκαλι (ανεξάρτητα απο την σχεση των μαζών που έχουμε μη αδρανειακα συστηματα αν είναι συγκρίσιμες , μη αδρανειακά όταν δεν έιναι ) .
Μια μπάλα συγκρούεται ελαστικά με τοίχο. Ανακλάται με αντίθετη ταχύτητα είτε ο τοίχος είναι σκληρός είτε όχι. Οι δυνάμεις D’ Alembert αυξάνουν τη δύναμη λες και κάνουν πιο σκληρό τον τοίχο.
Σύμφωνα με τη σχέση που έγραψες Γιάννη, (5.5 σελ157, σχολικού) η σχετική ταχύτητα πριν την κρούση είναι αντίθετη της σχετικής ταχύτητας μετά την κρούση. Ισχύει σε κάθε κεντρική ελαστική κρούση και αποδεικνύεται με τη συνδυαστική εφαρμογή των αρχών διατήρησης ορμής και κινητικής ενέργειας ως προς το αδρανειακό σύστημα αναφοράς – το “ακίνητο”.Το τι νομίζει ο παρατηρητής σου δεν έχει και πολύ σημασία. Πάντως πολύ μεγαλύτερη μάζα από την άλλη σφαίρα δεν έχει η δική του. Το σημαντικό είναι κατά τη γνώμη μου ότι ως προς αυτόν τον μη αδρανειακό παρατηρητή, η ΑΔΟ δεν ισχύει ενώ ισχύει στα αδρανειακά συστήματα. Επιβεβαιώνεται το ρυθεν ότι μόνο ως προς τους αδρανειακους παρατηρητές οι φυσικοί Νόμοι έχουν την ίδια μαθηματική μορφή. Ως προς το πώς μπορεί να εξηγήσει ο μη αδρανειακος παρατηρητής τις μετρήσεις που κάνει, για τις ταχύτητες πριν και μετά την κρούση βρίσκω ενδιαφέρουσα την τοποθέτηση σου αλλά με τις αδράνειες (μάζες) δεν τα πάνε καλά οι μη αδρανειακοι παρατηρητές καθώς δεν ισχύει ο νόμος της αδράνειας στο σύστημα αναφοράς τους.
Τελευταία διόρθωση1 έτος πριν από Γεώργιος Βουμβάκης
Οσο παρμένουμε σε ερωτήματα που αφορούν μόνο το πριν και το μετά ( σταθερές ταχύτητες =αδρανειακοί παρατηρητές ) κανένα προβλημα δεν ανακύπτει. Αν θέσει ερωτήματα που αφορούν την μικρή χρονική διάρκεια των κρούσεων θα ανακύψουν διαφωνίες σχετιζόμενες με παρατηρήσεις μη αδρανειακών παρατηρητών π.χ. Δυνάμεις μεταβολές ενεργειών κ.λ.π. )
Δηλαδη Γιαννη αυτος τι βρηκε? Οτι η σχετικη ταχυτητα προσεγγισης ισουται κατα μετρο με την σχετικη ταχυτητα αποχωρισμου,κατι που ισχυει παντα στις ελαστικες κρουσεις.
Αυτό είναι αλήθεια Κωνσταντίνε και άμεση συνέπεια της σχέσης υ1+υ1΄ = υ2΄ +υ2.
Όμως αν πάμε σε δυναμική περιγραφή εμφανίζεται ένα “παράδοξο”.
Δεν έλαβε στη μελέτη του υπ’ όψιν τις ισχυρότατες D’ Alembert και δεν οδηγήθηκε σε λάθος.
Γιάννη Καλησπέρα. Αυτό που ξερομε είναι ότι η “φύση σώζει τα φαινόμενα”, δηλαδή ότι απο οποιοδήποτε σύστημα αναφοράς και να “δούμε”, πρέπει να καταλήξουμε στα ίδια συμπεράσματα. Για αυτό βρίσκουμε σύμφωνα αποτελέσματα ανεξάρτητα από τι δυνάμεις “βλέπει ” ο καθένας. Και στο προηγούμενο παράδειγμα στο ίδιο αποτέλεσμα φτάνουμε σε όλα τα σστήματα είτε κινούμαστε με την ίδια ταχύτητα με την πράσινη ή πορτοκαλί σφαίρα είτε είμαστε δεμένη χειροποδαρα (οπως λέει ο Κωνσταντινος) είτε με την πράσινη σφαίρα είτε με την πορτοκαλι (ανεξάρτητα απο την σχεση των μαζών που έχουμε μη αδρανειακα συστηματα αν είναι συγκρίσιμες , μη αδρανειακά όταν δεν έιναι ) .
Καλησπέρα Γιώργο.
Βλέπουμε έναν μη αδρανειακό παρατηρητή που έχει κάποιου είδους αξιοπιστία.
Μια μπάλα συγκρούεται ελαστικά με τοίχο. Ανακλάται με αντίθετη ταχύτητα είτε ο τοίχος είναι σκληρός είτε όχι. Οι δυνάμεις D’ Alembert αυξάνουν τη δύναμη λες και κάνουν πιο σκληρό τον τοίχο.
Σωστα Γιάννη. Στη Φύση πρέπει να εχουμε μια πραγματικότητα άρα ένα αποτέλεσμα ανεξάρτητα απο την πορεία και διαδικασία που θα ακολουθήσουμε .
Σύμφωνα με τη σχέση που έγραψες Γιάννη, (5.5 σελ157, σχολικού) η σχετική ταχύτητα πριν την κρούση είναι αντίθετη της σχετικής ταχύτητας μετά την κρούση. Ισχύει σε κάθε κεντρική ελαστική κρούση και αποδεικνύεται με τη συνδυαστική εφαρμογή των αρχών διατήρησης ορμής και κινητικής ενέργειας ως προς το αδρανειακό σύστημα αναφοράς – το “ακίνητο”.Το τι νομίζει ο παρατηρητής σου δεν έχει και πολύ σημασία. Πάντως πολύ μεγαλύτερη μάζα από την άλλη σφαίρα δεν έχει η δική του. Το σημαντικό είναι κατά τη γνώμη μου ότι ως προς αυτόν τον μη αδρανειακό παρατηρητή, η ΑΔΟ δεν ισχύει ενώ ισχύει στα αδρανειακά συστήματα. Επιβεβαιώνεται το ρυθεν ότι μόνο ως προς τους αδρανειακους παρατηρητές οι φυσικοί Νόμοι έχουν την ίδια μαθηματική μορφή. Ως προς το πώς μπορεί να εξηγήσει ο μη αδρανειακος παρατηρητής τις μετρήσεις που κάνει, για τις ταχύτητες πριν και μετά την κρούση βρίσκω ενδιαφέρουσα την τοποθέτηση σου αλλά με τις αδράνειες (μάζες) δεν τα πάνε καλά οι μη αδρανειακοι παρατηρητές καθώς δεν ισχύει ο νόμος της αδράνειας στο σύστημα αναφοράς τους.
Καλησπέρα Γιώργηδες.
Οσο παρμένουμε σε ερωτήματα που αφορούν μόνο το πριν και το μετά ( σταθερές ταχύτητες =αδρανειακοί παρατηρητές ) κανένα προβλημα δεν ανακύπτει. Αν θέσει ερωτήματα που αφορούν την μικρή χρονική διάρκεια των κρούσεων θα ανακύψουν διαφωνίες σχετιζόμενες με παρατηρήσεις μη αδρανειακών παρατηρητών π.χ. Δυνάμεις μεταβολές ενεργειών κ.λ.π. )
Καλησπέρα Μήτσο.
Έχω την αίσθηση ότι οι D’ Alembert είναι ανάλογες των δυνάμεων από την παραμόρφωση. Έτσι έχουν ίδια συμπεριφορά.