Οι στόχοι του σχολείου είναι πολλοί και ο ρόλος του σύνθετος. Γιατί πρέπει να διδάσκουμε Φυσική; Γιατί πάντα δίδασκαν Φυσική στο σχολείο; Όλοι θα διδαχτούν τη Φυσική στο ίδιο επίπεδο και με τον ίδιο τρόπο ; Διδάσκεσαι τη ροπή ζεύγους γιατί αλλιώς δεν μπορείς να οδηγήσεις αυτοκίνητο ; Σε μια χώρα χωρίς βιομηχανία , που παράγει ρεσεψιονίστες και ντιλιβεράδες πίτσας χρειάζεται η διδασκαλία του μαθήματος ή να το αντικαταστήσουμε από κάποιο με τίτλο διαχείριση μικρής τουριστικής μονάδας ;
Γιατί λοιπόν να διδάσκουμε Φυσική ;
1ον Το σχολείο παρέχει στοιχειώδεις γνώσεις.
Ένα παιδί πρέπει να αποκτήσει στοιχειώδεις γνώσεις Ιστορίας , Γεωγραφίας , Γεωλογίας, Βιολογίας , Χημείας , Μαθηματικών , Θρησκειολογικές , Φυσικής και άλλες. Ούτε το σπίτι, ούτε το φιλικό ή εργασιακό περιβάλλον προσφέρονται για τέτοιου είδους μεταλαμπαδεύσεις γνώσεων. Πάντα ξεχώριζε αυτός που είχε πάει σχολείο.
Θυμάμαι δύο περιστατικά:
Όταν ο Άρμστρονγκ πάτησε το 1969 στη Σελήνη ένας μεσήλικας που δεν είχε βγάλει το δημοτικό ρώτησε την οδοντογιατρό του:
«-Καλά έχει και η Αμερική φεγγάρι ;»
Το 1973 όταν πιτσιρικάδες πετάξαμε ένα χάρτινο αερόστατο σε χωριό του Ρεθύμνου μία κυρία είπε τρομοκρατημένη : «- Άκρα κόσμου ήρθενε».
Επειδή ανάλογα περιστατικά κάνουν σήμερα δειλά-δειλά την εμφάνισή τους πρέπει το Σχολείο να παρέχει κάποιες γνώσεις. Στα καθ’ ημάς :
Ένα παιδί πρέπει να μάθει για τις απλές μηχανές που «πολλαπλασιάζουν» τη δύναμή μας.
Πρέπει να μάθει σε τι διαφέρουν τα γυαλιά του παππού από τα γυαλιά της αδερφής του.
Να του μιλήσει κάποιος για τη διαστολή , το ηλεκτρικό ρεύμα , την απόσταξη ,γιατί ένα αυγό πλέει στο αλατόνερο ,γιατί και πως ο μούστος γίνεται κρασί και τόσα άλλα. Από τα παραδείγματα αντιλαμβάνεστε και το περιεχόμενο που θα ήθελα να είχε η βασική Φυσική στο Γυμνάσιο αλλά και στο Λύκειο.
Θα μου πείτε : «-Τι άνωση και γυαλιά λες ρε φίλε. Εδώ έχουμε τις υπερχορδές και τα κουάρκς,». Μη βαράτε και ας το συζητήσουμε.
2ον Το σχολείο πρέπει να παρέχει καλλιέργεια.
Καλλιέργεια είναι ότι μένει όταν ξεχάσεις τις γνώσεις σου. Παρέχεται αν σε αναγκάσουν και να σκεφτείς εκτός από το να αποστηθίσεις κάτι. Μελετώντας π.χ. Βυζαντινή Ιστορία σου μένει κάτι ακόμα και όταν ξεχάσεις τα περί Ρωμανού του Λεκαπηνού. Γίνεσαι ένα λίγο ή πολύ σκεπτόμενο άτομο.
Στα θετικά μαθήματα η καλλιέργεια ακολουθεί συνήθως την επίλυση προβλημάτων. Δεν πιστεύω να νομίζει κάποιος ότι η γεωμετρία χρειάζεται για τον υπολογισμό του εμβαδού αγρών. Καλλιέργησε ανυπολόγιστα τη σκέψη μας. Το ίδιο και η Φυσική , το ίδιο και η Χημεία. Το απλοϊκό μοντέλο που κατασκευάζει ο μπόμπιρας για να συνδέσει τον φυσικό κόσμο με τα Μαθηματικά τον καλλιεργεί αφάνταστα.
Περιγάφει ο Arnold Arons ότι για να διαλέξουν τα Αμερικανόπουλα την Φυσική προσπάθησαν να την παρουσιάσουν απομαθηματικοποιημένη , χωρίς προβλήματα , απλούστερη , κάτι σαν μάθημα αποστήθισης. Τα παιδιά ,λέει , παπαγαλίζουν περί κουάρκς, φερμιονίων προστασίας περιβάλλοντος μη εμβαθύνοντας σε τίποτε , μη γνωρίζοντας ούτε την διατήρηση της ορμής και όταν ξεχάσουν τις παροδικές και πομπώδεις αυτές γνώσεις ουδεμία καλλιέργεια έχουν αποκτήσει.
Το ποια θέματα προσφέρονται για να συντελέσουν στη καλλιέργεια των μαθητών θέλει συζήτηση. Το στερεό είναι άψογο παράδειγμα για την Γ΄ Λυκείου ενώ σε μικρότερες τάξεις η στατική τα προβλήματα που συνδυάζουν κεντρομόλο και ενέργεια προσφέρονται αλλά είμαστε μάλλον στην περιοχή του Λυκείου. Πάντως το όποιο αναλυτικό πρόβλημα πρέπει να σταθμίσει όλα αυτά.
Ο Πάνος Μουρούζης είπε ορθώς ότι χρήσιμος ο χειρισμός του office αλλά απέχει από το να παρέχει καλλιέργεια. Είναι μία δεξιότητα όπως η οδήγηση.
Θέλω να πιστεύω ότι οι ιθύνοντες δεν είναι τόσο ανεγκέφαλοι ώστε να επιδιώξουν παραγωγή ακαλλιέργητων πολιτών με πολλές δεξιότητες. Με εκνευρίζει ο σουσουδισμός πολλών συμπατριωτών μας λένε: «-Είδες στην Γερμανία που τα Τεχνικά σχολεία είναι …».
3ον Η Φυσική σε κάποιους χρειάζεται.
Εισάγεσαι πανευτυχής στο Πολυτεχνείο , Πολιτικός μηχανικός και διδάσκεσαι εκεί για πρώτη φορά τι σημαίνει ροπή (συνέβαινε στην Ελλάδα επί 4-5 χρόνια). Σπουδάζεις Ηλεκτρολόγος ή Ηλεκτρονικός και εύχεσαι μαζί με τα κύματα τις ταλαντώσεις και το στερεό να είχες διδαχτεί και κάτι από εναλλασσόμενα.
Ειρήσθω εν παρόδω ένα ευτράπελο φετινό. Μαθήτριά μου πέρασε από τη θεωρητική κατεύθυνση στο ΤΕΙ οπτικής και οπτομετρίας (έδωσε Βιολογία). Όταν την συνεχάρην με ρώτησε :
«-Ξέρατε καλέ κύριε ότι η οπτική είναι Φυσική ;». Όλοι στο γραφείο θαύμασαν την απάθειά μου.
Κάποια παιδιά λοιπόν χρειάζονται τη Φυσική και δεν έχουμε κανένα δικαίωμα να τα χαντακώσουμε. Θα συμφωνήσω ότι οι υπόλοιποι δεν χρωστάνε σε κανέναν να ταλαιπωρηθούν. Ας υπάρξει διαχωρισμός , κάτι σαν το πρακτικό-κλασσικό των ημερών που ήμουν μαθητής. Το τι θα διδαχθεί στο , ας πούμε, πρακτικό θα καθοριστεί μετά από σοβαρή δουλειά και συνεργασία Πανεπιστημιακών που θα πουν τι χρειάζεται να ξέρει ο κάθε πρωτοετής , ημών που γνωρίζουμε την διδακτική καθημερινότητα και όποιων σχετικών με διδακτική θελήσουν να συνδράμουν. Το επίπεδο της τελευταίας τάξης παρασύρει το επίπεδο των προηγουμένων. Ελπίζω να υπάρξουν νοήμονες ώστε να μην διδαχθεί η Lagrangian στο Λύκειο και η σύνθεση ταλαντώσεων στο Γυμνάσιο.
4ον Κάπως πρέπει να επιλεγούν οι φοιτητές.
Στα παραμύθια για να επιλεγείς ως μνηστήρας της βασιλοπούλας έπρεπε να σκοτώσεις το δράκο , να βρεις τη βελόνα στα άχυρα και να πάρεις το πέπλο της μάγισσας. Σας μοιάζουν άσχετα με το ποια θα ήθελε η βασιλοπούλα ως προσόντα του συζύγου της ;
Τότε σκεφθείτε ότι για να σπουδάσεις ψυχολόγος ή κοινωνιολόγος ή οικονομολόγος εξετάζεσαι στα Αρχαία , τα Λατινικά κ.λ.π. Αλήθεια σε τι θα προτείνατε να εξεταστεί ένας υποψήφιος εργοθεραπευτής ;;
Σε τι θα ωφεληθεί ένας φοιτητής της Ιατρικής ή της Γεωπονικής από την μελέτη της κύλισης σφαίρας ;
Καλώς ή κακώς η Φυσική για αρκετές σχολές είναι ένας από τους άθλους επιλογής , ας πούμε το αντίστοιχο του να σκοτώσεις τον δράκο. Να πάψει να είναι ;
Η επιλογή να γίνεται μέσω τεστ νοημοσύνης , μέσω συνέντευξης ή μέσω εργασίας ; (που θα σου συντάξει άλλος επί πληρωμή). Αν είναι ας προταθεί κάτι τέτοιο. Να γελάσουμε και λίγο.
Όταν λοιπόν ως μάθημα εξεταζόμενο καθορίζει το μέλλον σου λογικό είναι να επιδιώξεις να το διδαχτείς μικρόθεν. Από το Γυμνάσιο. Το κράτος από την άλλη δεν μπορεί να σε εξετάζει στη Φυσική και να σε διδάσκει πλημμελώς στέλνοντάς σε στην ιδιωτική πρωτοβουλία. «- Δεν έχει λεωφορείο αργά. Αν θέλεις σινεμά πάρε ταξί.»
Οι εξετάσεις καθορίζουν τα διδασκόμενα και τον τρόπο διδασκαλίας περισσότερο από οτιδήποτε. Δίδαξε ότι θέλεις. Αν καταλάβουν ότι δεν θα εξεταστούν σ’ αυτό κατεβάζουν αυτοστιγμεί τον διακόπτη. Μπορεί να λες το πιο ενδιαφέρον και να μην προσέχουν και να λες το βλακωδέστερο πράγμα και να σημειώνουν σαν τρελοί διότι μοιάζει με το 4ο θέμα του έτους …..
Γιατί η (για εμάς) ενδιαφέρουσα Φυσική Γενικής Παιδείας υποβαθμίστηκε τόσο ; Αφού δεν εξετάζονται σ’ αυτήν γιατί να σε προσέξουν ; Εσύ θα πρόσεχες σε μια διάλεξη σχετική με την εξέλιξη των αναβολέων των πολεμικών ίππων κατά τα Αλεξανδρινά χρόνια ;
5ον Έν οίδα ότι ουδέν οίδα.
Η επαφή με τις Φυσικές Επιστήμες σε πείθουν ότι γνωρίζεις πολύ λιγότερα απ’ όσα αγνοείς. Έτσι γίνεσαι σεμνότερος και σκεπτόμενος. Άλλα μαθήματα σε σπρώχνουν να γίνεις μικρόθεν δοκησίσοφος. Να αναπτύσσεις από τα δεκατρία σου πως πρέπει να είναι το Εκπαιδευτικό σύστημα , ποια τα διδασκόμενα αντικείμενα και πως θα προστατευθεί το περιβάλλον. Εμείς με μισή ερώτηση του κάνουμε αντιληπτό ότι έχει πολλά να μάθει ακόμα πριν αποφασίσει να σώσει την κοινωνία και το περιβάλλον. Έτσι φτιάχνουμε ή προσπαθούμε να φτιάξουμε έναν σοβαρό άνθρωπο.
Αν με έπειθε κάποιος ότι η Φυσική δε χρειάζεται θα αποδεχόμουν την πρόωρη συνταξιοδότησή μου ή την μετατροπή μου σε γραμματέα σχολείου αλλά δε νομίζω ότι μπορεί να συμβεί αυτό. Το να με πείσει εννοώ.
Γιάννη γεια σου
Με βρήκες να γράφω την περίληψη για μια ομιλία που θα κάνω σε δυο βδομάδες. Νομίζω πως μπορεί να αποτελέσει έναν προβληματισμό.
Στα σύγχρονα Προγράμματα Σπουδών των Φυσικών Επιστημών συμπεριλαμβάνονται τρεις περιοχές, με ισοδύναμο ρόλο, στους στόχους του μαθήματος: α) Σώμα γνώσεων, δηλαδή περιγραφές φαινομένων, έννοιες, νόμοι και θεωρίες που απαιτούνται για την ερμηνεία τους κ.λπ. β) Δραστηριότητες διερεύνησης, δηλαδή πώς παράγεται αυτή η γνώση και γ) Χαρακτηριστικά της γνώσης των Φυσικών Επιστημών.
Στη χώρα μας εστιάζουμε στην πρώτη περιοχή, στο σώμα γνώσεων, θεωρούμε σημαντική την εμπλοκή των μαθητών σε δραστηριότητες διερεύνησης (αλλά μάλλον, μόνο θεωρούμε!), ενώ αγνοούμε εντελώς την τρίτη περιοχή, μολονότι διεθνώς θεωρείται ότι αν οι μαθητές δεν καταλάβουν τα χαρακτηριστικά της γνώσης των Φυσικών Επιστημών δεν θα κατανοήσουν πλήρως και τις γνώσεις αυτές.
Δεν προκαλεί έκπληξη επομένως ότι συχνά τα δυο τελευταία χρόνια ακούγονται, σε κριτικές σχετικές με την πανδημία, απόψεις όπως: «άλλα λέγανε [οι γιατροί και οι σχετιζόμενοι με την πανδημία επιστήμονες] πριν και άλλα τώρα». Η άποψη αυτή υπογραμμίζει εμφατικά: α) το έλλειμμα της κατανόησης ότι η γνώση των Φυσικών Επιστημών στηρίζεται στην εμπειρία, από την οποία βγαίνουν συμπεράσματα, β) η γνώση αυτή δεν είναι σταθερή αλλά μεταβάλλεται καθώς καινούργιες εμπειρίες έρχονται στο προσκήνιο, γ) από τα ίδια δεδομένα (την ίδια εμπειρία ) δεν βγάζουν όλοι τα ίδια συμπεράσματα κάτι που αιτιολογεί και την υποκειμενικότητα της γνώσης ακόμη και των Φυσικών Επιστημών.
Μήπως το σώμα γνώσεων δεν πρέπει να είναι το μοναδικό μας μέλημα; Προφανώς δεν λέω εγώ το αγαπώ ότι δεν χρειάζεται. Μήπως είμαστε υπερβολικοί στη λύση μαθηματικοποιημένων προβλημάτων -υπερπαραγωγών; Μήπως είμαστε υπερβολικοί στην ύλη που επιχειρούμε να διδάξουμε στο Δημοτικό (χρήση μοντέλων του μικρόκοσμου για την ερμηνεία φαινομένων – διατήρηση της μάζας και της ενέργειας από κοινού).
Μήπως για παράδειγμαι η γνώση ότι πρέπει να αλλάζουμε μόνο μια μεταβλητή, διατηρώντας όλες τις άλλες μεταβλητές σταθερές, ώστε να δούμε την επίδρασή της να προσφέρει στους μαθητές περισσότερα από τη γνώση ενός ορισμού;
Γιάννη μου χρόνια πολλά και καλή χρονιά.
Αν σε είχα δίπλα μου θα σε φιλούσα μ’ αυτά που γράφεις ακόμη και αν φοβάμαι ακόμη να εκδηλώσω με φιλιά τα συναισθήματά μου λόγω κορονοϊού.
Καλήσπέρα Παναγιώτη.
Είμαστε υπερβολικοί και ρέπουμε σε υπερπαραγωγές. Τα παιδιά δεν μαθαίνουν Φυσική, μαθαίνουν να λύνουν προβλήματα εστιασμένα σε ελατήρια και κυλίσεις.
Δηλαδή τίποτα.
Ευχαριστώ Πάνο. Καλή Χρονιά.
Ο κορονοϊός ξαναχτύπησε για 3η φορά την οικογένειά μου (επί του παρόντος ελαφρά) και βρίσκομαι σε καραντίνα. Έτσι δεν φιλώ ούτε εγώ.
Είμαι ο μόνος που πρόλαβε την τρίτη δόση.
Περαστικά. Σιδερένιος
Ευχαριστώ Πάνο.
Μοιαζει να μην έχω κολλήσει ακόμα.
Ίσως η τρίτη δόση.
Πολλές οι αλήθειες και οι σωστές διαπιστώσεις στο κείμενο του Γιάννη. Θα μπορούσαμε να γράψουμε και να αναπτύξουμε πολλές άλλες.
Ενδεικτικοί προβληματισμοί:
· Βασικές γνώσεις – απλές δεξιότητες.- τεχνολογία
· Ποσοτική ενασχόληση – ποιοτική διαπραγμάτευση.
· Θεωρία- πείραμα
· Σε όλους – Σε αυτούς που θα το χρειαστούν σε επαγγελματικό επίπεδο.
· Όγκος ύλης – κατανομή ανά ηλικιακή ομάδα.
· Όγκος ύλης – μεθοδολογία φυσικής.
· Και πολλά-πολλά άλλα
Το βασικό πρόβλημα, κατά την γνώμη μου Γιάννη, είναι πως, ποιοι, οργανωμένα και θεσμικά αποφασίζουν.
Όσο κάποιοι κολλητοί κάποιου υπουργού κάπου, κάποτε «αναρχοαυτόνομα» βγάζουν ένα αναλυτικό, αναθέτουν και την συγγραφή βιβλίων ΧΩΡΙΣ ΚΑΜΙΑ ΕΜΠΛΟΚΗ, ΜΕ ΚΑΝΕΝΑ ΤΡΟΠΟ ΤΟΥ ΚΛΑΔΟΥ τσάμπα μιλάμε.
“Όσο κάποιοι κολλητοί κάποιου υπουργού κάπου, κάποτε «αναρχοαυτόνομα» βγάζουν ένα αναλυτικό, αναθέτουν και την συγγραφή βιβλίων ΧΩΡΙΣ ΚΑΜΙΑ ΕΜΠΛΟΚΗ, ΜΕ ΚΑΝΕΝΑ ΤΡΟΠΟ ΤΟΥ ΚΛΑΔΟΥ τσάμπα μιλάμε.”
Αγαπητέ Άρη νομίζω ότι εντόπισες με απόλυτη ακρίβεια τη ρίζα του κακού.
Καλημέρα Άρη και Πάνο.
Θα συμφωνήσω για τα βιβλία, όμως και το αναλυτικό πρόγραμμα θα καθορίσει πολλά.
Είναι δυστυχώς η θλιβερή πραγματικότητα που έχουμε βιώσει ουκ ολίγες φορές, Πάνο.
Καταπληκτικό άρθρο. Ιδιαίτερα μου άρεσαν τα παραδείγματα από την καθημερινή ζωή τα οποία πιστεύω ότι έχουν απωλέσει οι δημιουργοί των νέων προγραμμάτων σπουδών όπως το “Σπουδάζεις Ηλεκτρολόγος ή Ηλεκτρονικός και εύχεσαι μαζί με τα κύματα τις ταλαντώσεις και το στερεό να είχες διδαχτεί και κάτι από εναλλασσόμενα.” ή το “Σε τι θα ωφεληθεί ένας φοιτητής της Ιατρικής ή της Γεωπονικής από την μελέτη της κύλισης σφαίρας;” όπως και το φετεινό ευτράπελο.
Θα προσέθετα ότι στα προηγούμενα βιβλία και προγραμματα σπουδών υπήρχε ένας “μπούσουλας”. Ήταν το πολύ καλό βιβλίο του Young που αποτελούσε ένα κοινό παρανομαστή ακόμα και στο 3πλό βιβλίο. Ακό κει προέκυψαν ωραία πράγματα ακόμα και με δημιουργική κατ’ εμέ “αντιγραφή” όπως π.χ. το σχήμα με την τροχιά των ηλεκτρονίων στα μέταλλα και το βιβλίο γενικής παιδείας της Γ λυκείου με τα σχήματα του. Τώρα δεν υπάρχει κάτι αντίστοιχο δυστυχώς. Το δε βιβλίο του Hewitt που είναι το μοναδικό βιβλίο γενικής φυσικής που υπάρχει στη βιβλιογραφία επιμόρφωσης για το νέο πρόγραμμα σπουδών του ΙΕΠ απευθύνεται κυρίως σε επίπεδο δασκάλων δημοτικού (κατά ομολογία του καθηγητή πανεπιστημίου Κρήτης Ε. Οικονόμου στο βιβλίο του “η Φυσική σήμερα” των ΠΕΚ που αποτελούν τον εκδοτικό οίκο της ελληνικής μετάφρασης του) και έχει κατακριθεί πολλάκις σε άρθρα της διδακτικής της φυσικής της Αμερικανικής Ένωσης Δασκάλων Φυσικής (ΑΑPΤ) ότι περίχει λάθη και θυσιάζει την επιστημονική ακρίβεια ίσως σε βάρος της απλότητας. Βαδίζουμε σε αχαρτογραφητα νερά ίσως για λόγους που περιγράφει ο Άρης. Ελπίζω να προκύψει κάτι καλό.
Ευχαριστώ Χαράλαμπε.
Θα συμφωνήσω με την δημιουργική αντιγραφή που βάζεις.
Βαδίζουμε όπως λές σε αχαρτογράφητα νερά. Αναμένουμε τα βιβλία, αν και οι περιγραφές που έκανες από την ενημέρωση που “υπέστης” προβληματίζουν.
Γιάννη περαστικά.
Προσυπογράφω το κείμενό σου, αλλά και τις θέσεις που εξέφρασαν οι συνάδελφοι!
Η ε.ε.φ.(..μικρά γράμματα γιατί είναι μικρή και εκτός της ενδεδειγμένης τροχιάς η “ένωσή” μας!!) απούσα και προσωποκεντρική εδώ και χρόνια, προωθεί παγκοσμίως το κβαντικό θέατρο κλπ.τα έγραψε τα περί κβαντικών καταστάσεων ο Στέφανος Τραχανάς, δεν λαμβάνεται υπόψη σοβαρά από την πολιτεία, άρα δεν έχουν βήμα επίσημο που να εκφράζει τις θέσεις του κλάδου των φυσικών! Ίσως θα έπρεπε να λειτουργήσει το κοινώς ρηθέν από το λαό,
ΧΑΛΙΦΗΣ ΣΤΗ ΘΕΣΗ ΤΟΥ ΧΑΛΙΦΗ ,
από μια πρωτοβουλία ανθρώπων με όραμα (βλ.τις θέσεις του αείμνηστου Ανδρέα Κασσέτα!).
Χθες έπρεπε να είχαμε τις προτάσεις για τη νέα φιλοσοφία που θα έπρεπε να έχει η διδασκαλία της φυσικής σε όλες τις βαθμίδες εκπαίδευσης!
Υ.Γ. ο γλαφυρός και απλός τρόπος που γράφεις, είναι απολαυστικός!
Ευχαριστώ Πρόδρομε.
Το κείμενο είναι πολύ παλιό και ξεθάφτηκε ως παραπομπή – σχόλιο σε συζήτηση.
Όταν το έγραψα δεν υπήρχε κάτι σχετικό με κβαντικό θέατρο ή άλλα που αναφέρει ο Στέφανος Τραχανάς.
Καλησπέρα Γιάννη!!
Απολαυστικός όπως πάντα!!!!