by 
Το 1922 ο Αϊνστάιν βρισκόταν στο ξενοδοχείο Imperial του Τόκιο, όταν ένας υπάλληλος του ξενοδοχείου τού παρέδωσε μια επιστολή – ανακοίνωση ότι ο Αϊνστάιν είχε τιμηθεί με το βραβείο Νόμπελ. Ο μεγάλος Φυσικός, αντί για για φιλοδώρημα, έδωσε στον υπάλληλο δύο ιδιόχειρα σημειώματα, λέγοντάς του: «Κάποια μέρα αυτά τα σημειώματα μπορεί να έχουν πολύ μεγαλύτερη αξία από ένα απλό φιλοδώρημα».
Στο ένα σημείωμα, σε χαρτί με το λογότυπο του ξενοδοχείου, ο Αϊνστάιν έγραψε:
«Μία ήσυχη και σεμνή ζωή φέρνει περισσότερη ευτυχία από την αναζήτηση της επιτυχίας και τη διαρκή αναστάτωση που τη συνοδεύει.»
Στο δεύτερο σημείωμα, σε λευκό χαρτί, έγραψε τη φράση: «Εκεί όπου υπάρχει θέληση, υπάρχει διέξοδος».
Το 2017 τα δύο σημειώματα δημοπρατήθηκαν από έναν ανηψιό, κληρονόμο του υπαλλήλου. Το πρώτο σημείωμα πουλήθηκε για 1,56 εκατομμύρια δολάρια και το δεύτερο για 240.000 δολάρια.
Το 2020 εύχομαι να ακολουθήσουμε τις συμβουλές του Αϊνστάιν και να έχουμε την τύχη του ανηψιού!
Καλή χρονιά Ανδρέα και σε όλους μας με υγεία τύχη και αγάπη.
Αλλά και με απορίες και αμφισβητήσεις του τύπου πως ο υπάλληλος του ξενοδοχείου του ανακοίνωσε το 1922 για το Νόμπελ αφού το είχε ήδη πάρει το 1921; Για τον Αιστάιν νομίζω ότι οι μύθοι ξεπερνούν την πραγματικότητα. Π.χ ο περισσότερος κόσμος θεωρεί ότι είναι ο πατέρας της ατομικής βόμβας, ο ίδιος ή η θεωρία του. Δεν συμβαίνει τίποτε από τα δύο. Από την άλλη του έχουν αποδοθεί τόσες ρήσεις που θα έπρεπε να μην ασχολιόταν με τίποτα άλλο σε όλη του τη ζωή, παρά με το να γράφει γνωμικά.
γεια σας παιδιά!
Οι αφηγήσεις για προσωπικότητες όπως ο Αϊνστάιν, σίγουρα τελούν σε πληθωρισμό, γι’ αυτό και πρέπει να ελέγχονται.
Επειδή όμως στην ανάρτηση του Ανδρέα υπήρχε το ταχυδρομικό δελτίο ως τεκμήριο, δεν μου άρκεσε μια απλή αντιπαράθεση χρονολογιών
γι' αυτό κατέφυγα στην επίσημη ιστοσελίδα των βραβείων Νόμπελ,
όπου:
Το βραβείο Νόμπελ φυσικής 1921 απονεμήθηκε στον Άλμπερτ Αϊνστάιν "για τις υπηρεσίες του στη θεωρητική φυσική, και ειδικά για την ανακάλυψη του νόμου του φωτοηλεκτρικού αποτελέσματος".
Ο Άλμπερτ Αϊνστάιν έλαβε το βραβείο Νόμπελ του ένα χρόνο αργότερα, το 1922. Κατά τη διάρκεια της διαδικασίας επιλογής το 1921, η Επιτροπή Νόμπελ φυσικής αποφάσισε ότι καμία από τις υποψηφιότητες του έτους δεν πληροί τα κριτήρια όπως περιγράφονται στη διαθήκη του Άλφρεντ Νόμπελ. Σύμφωνα με το καταστατικό του ιδρύματος Νόμπελ, το βραβείο Νόμπελ μπορεί σε μια τέτοια περίπτωση να κρατηθεί μέχρι το επόμενο έτος, και αυτό το καταστατικό εφαρμόστηκε στη συνέχεια. Ως εκ τούτου, ο Άλμπερτ Αϊνστάιν έλαβε το βραβείο Νόμπελ για 1921 ένα έτος αργότερα, το 1922.
ο γνωστότερος βιογράφος του, ο Πάις, εκτιμά ότι πρόκειται για μια συντηρητική προσέγγιση του "φαινόμενου Αϊνστάιν" απ' την επιτροπή των Νόμπελ, που καθυστέρησε την απονομή λόγω της αμηχανίας της να χειριστεί πολιτικά το θέμα.
περισσότερα για το παρασκήνιο αυτής της απονομής στο εξαιρετικό "Αϊνστάιν & η Ζωή του και το Σύμπαν" του Walter Isaacson σελ. 330 -340
Σχετικά με το ταξίδι στην Ιαπωνία
Το τηλεγράφημα της απονομής έφτασε στο σπίτι του Αϊνστάιν στο Βερολίνο στις 10 Νοεμβρίου 1922 με το πλοίο που επέβαινε ο Αϊνστάιν να οδεύει από το Χονγκ Κονγκ προς την Ιαπωνία(από το ο Αϊνστάιν στο Βερολίνο, Thomas Lenenson, σελ. 101)
Περισσότερα γι’ αυτό το γιαπωνέζικο ταξίδι του Α. εδώ
καλή χρονιά Ανδρέα & Πάνο
"επιφυλακτικέ" Πάνο,
προτείνω σήμερα ν' αφήσεις το σκάκι
και να ρίσκαρεις στα χαρτιά
ή ακόμα καλύτερα στην … αγάπη
Το συναρπαστικό παρασκήνιο της απονομής του βραβείου Νόμπελ στον Αϊνστάιν, όπως περιγράφεται στο βιβλίο που μνημονεύει ο Γιώργος:
Αϊνστάιν, η Ζωή του και το Σύμπαν
Walter Isaacson
Μετάφραση Τεύκρος Μιχαηλίδης
Εκδ. Μοντέρνοι Καιροί
Το 1921 η μανία του κοινού για τον Αϊνστάιν βρισκόταν στο ζενίθ, είτε αυτό ήταν καλό είτε κακό, και υπήρχε μια πλειάδα υποστηρικτών του, τόσο από το χώρο των θεωρητικών όσο και από το χώρο των πειραματιστών. Τον υποστήριξαν [για το βραβείο Νόμπελ] και Γερμανοί όπως ο Πλανκ και μη Γερμανοί όπως ο Έντινγκτον. Συγκέντρωσε δεκατέσσερις επίσημες προτάσεις, περισσότερες από οποιονδήποτε άλλο διεκδικητή. «Ο Αϊνστάιν βρίσκεται πάνω από τους συγχρόνους του όπως ακριβώς ήταν και ο Νεύτων» έγραψε Έντινγκτον, κι αυτό αποτελούσε το μεγαλύτερο έπαινο που μπορούσε να κάνει ένα μέλος της Βασιλικής Εταιρείας.
Αυτή τη φορά η επιτροπή του βραβείου ανέθεσε την εισήγηση πάνω στη Σχετικότητα στον Όλβαρ Γκούλστραντ, έναν καθηγητή οφθαλμολογίας, που είχε κερδίσει το Νόμπελ της Ιατρικής το 1911. Με ελάχιστες γνώςεις τόσο στα μαθηματικά όσο και στη φυσική, άσκησε κριτική στη θεωρία τον Αϊνστάιν με τρόπο οξύ αλλά ατεκμηρίωτο. Με σαφή πρόθεση να υποσκάψει με κάθε τρόπο την υποψηφιότητα του Αϊνστάιν, η πενήντα σελίδων εισήγησή του Γκούλστραντ αποφαινόταν, για παράδειγμα, ότι η καμπύλωση του φωτός δεν αποτελούσε αληθή δοκιμασία της θεωρίας του Αϊνστάιν, ότι τα αποτελέσματα δεν ήταν πειραματικά έγκυρα, ακόμα και ότι, υπήρχαν άλλοι τρόποι για να εξηγηθεί το φαινόμενο με χρήση της κλασικής μηχανικής
…..
Ως άνθρωπος που είχε γίνει διάσημος επινοώντας οπτικά όργανα μετρήσεων ακριβείας, ο Γκούλστραντ αντιμετώπιζε με ιδιαίτερη απέχθεια τη θεωρία του Αϊνστάιν ότι το μήκος μιας άκαμπτης ράβδου μετρήσεως θα μπορούσε να είναι σχετικό ως προς κινούμενους παρατηρητές.
Παρόλο που τα μέλη της ολομέλειας της Ακαδημίας συνειδητοποίησαν ότι οι αντιρρήσεις του Γκούλστραντ ήταν αβάσιμες, δεν μπορούσαν να τις παρακάμψουν. Ήταν ένας αξιοσέβαστος και δημοφιλής Σουηδός καθηγητης, ο οποίος επέμενε δημόσια και ιδιωτικά ότι η μεγάλη τιμή του βραβείου Νόμπελ δεν έπρεπε να απονεμηθεί σε μια θεωρία με υψηλό ποσοστό εικασίας, που είχε γίνει αντικείμενο μιας ανεξήγητης μαζικής υστερίας η οποία δε θα αργούσε να ξεφουσκώσει. Αντί να να επιλέξει κάποιον άλλο η Ακαδημία αποφάσισε να κάνει κάτι που αποτελούσε μικρότερο -ή μεγαλύτερο;- κόλαφο για τον Αϊνστάιν: Ψήφισε να μην επιλέξει κανέναν και διερευνητικά να φυλάξει το βραβείο του 1921 για μια άλλη χρονιά.
Το αδιέξοδο άρχισε να παίρνει μεγάλες διαστάσεις. Η μη απονομή βραβείου άρχισε να λειτουργεί αρνητικά περισσότερο για το Νόμπελ και λιγότερο για τον Αϊνστάιν. «Φανταστείτε για μια στιγμή τι θα πει η κοινή γνώμη ύστερα από πενήντα χρόνια αν το όνομα τον Αϊνστάιν δεν εμφανίζεται μεταξύ των κατόχων του βραβείου Νόμπελ», έγραψε ο Γάλλος φυσικός Μαρσέλ Μπριλουέν στην επιστολή υποστήριξης της υποψηφιότητας του Αϊνστάιν το 1922.
Ο Καρλ Βίλχελμ Όσεν, ένας θεωρητικός φυσικός από το Πανεπιστήμιο της Ουψάλα που έγινε μέλος της επιτροπής το 1922, έσπευσε προς βοηθεια. Ήταν φίλος και συνάδελφος του Γκούλστραντ και βοήθησε να ξεπεραστούν οι λανθασμένες αλλά πεισματικές αντιρρήσεις του οφθαλμολόγου. Συνειδητοποίησε ακόμα ότι το όλο πρόβλημα της Σχετικότητας ήταν τόσο φορτισμένο με αντιπαραθέσεις, ώστε θα ήταν καλύτερα να δοκίμαζαν μια άλλη προσέγγιση. Ετσι ο Όλσεν πίεσε ώστε να δοθεί το βραβείο στον Αϊνστάιν για την «ανακάλυψη τον νόμου του φωτοηλεκτρικού φαινομένου»
…..
Ακόμα, ο Όσεν πρότεινε να δοθεί στον Αϊνστάιν το μη απονεμηθέν βραβείο του 1921, ώστε να μπορέσει η Ακαδημία να στηριχθεί σε αυτό και να απονείμει ταυτόχρονα το βραβείο του 1922 στον Μπορ, αφού το μοντέλο του για το άτομο βασιζόταν στους νόμους που εξηγούσαν το φωτοηλεκτρικό φαινόμενο. Ήταν μια έξυπνη, διπλή απονομή, που εξασφάλιζε ότι οι δυο κορυφαίοι θεωρητικοί φυσικοί της εποχής θα έπαιρναν το βραβείο Νόμπελ χωρίς να θιγεί το κύρος του αναχρονιστικού κατεστημένου της Ακαδημίας. Ο Γκούλστραντ συμφώνησε. Ο Αρένιους, που είχε συναντήσει τον Αϊνστάιν στο Βερολίνο και είχε γοητευθεί, ήταν τώρα και αυτός διατεθειμένος να δεχτεί το αναπόφευκτο. Στις 6 Σεπτεμβρίου 1922 η Ακαδημία έκανε τις ανάλογες ψηφοφορίες, απονέμοντας στους Αϊνστάιν και Μπορ τα βραβεία του 1921 και 1922, αντίστοιχα.
παιδιά, το 2020 μας βρίσκει στα πληκτρολόγια …
οι παλαιότεροι μεγάλοι μα έλεγαν ότι έτσι θα πάει όλη η χρονιά,
ας όψεται το ylikonet
Η επιστολή είναι πραγματική και είχε γίνει μεγάλο θέμα στα διεθνή μέσα το 2017. Διαβάστε και εδώ
Ζήλεψα την ανάρτηση και έκανα μια συνοψη των παρακάτω και για το μπλογκ μου
Καλή χρονιά σε όλους.
Ο Ανδρέας επικαιροποιεί τις ευχές του Αϊνστάιν, από την Ιαπωνία το 1922
«Μία ήσυχη και σεμνή ζωή φέρνει περισσότερη ευτυχία από την αναζήτηση της επιτυχίας και τη διαρκή αναστάτωση που τη συνοδεύει.»
Στο δεύτερο σημείωμα, σε λευκό χαρτί, έγραψε τη φράση: «Εκεί όπου υπάρχει θέληση, υπάρχει διέξοδος»
ας πλησιάσουμε λίγο πιο κοντά, στην Αθήνα, τα Χριστούγεννα του 1937
οι πρωτοχρονιάτικες ευχές του Δ. Χόνδρου, καθηγητή της Α ΄Εδρας Φυσικής του Πανεπιστήμιου Αθηνών, στον διδάκτορά του Θ. Κουγιουμτζέλη, που βρισκόταν στο Μόναχο
την αντιγράφω για ευκολότερη ανάγνωση
Αθήνα Χριστούγεννα
Αγαπητέ Κουγιουτζέλη
Ξέρεις ότι είμαι άτακτος στην αλληλογραφία, αλλά ξέρεις επίσης ότι αυτό δεν ελάττωσε το ενδιαφέρον μου για τους φίλους.
Ο Αθ. Απεχώρησε. Δεν γνωρίζω τις σκέψεις που έχει η κυβέρνησις δια το Πανεπιστήμιο ή ειδικά δια την Φυσικήν ιδιαιτέρως. Πάντως φαντάζομαι ότι γρήγορα θα το μάθωμεν.
Τι γίνεται με την έρευναν για το H2O;
Εις τον Gerlach γράφω σήμερα για να τον ευχαριστήσω για το γράμμα του
…… εις όλους … εις το Μόναχο τους χαιρετισμούς μου και τις ευχές μου
Ευτυχισμένο το 38
Υπογραφή
ο Αθ. της επιστολής είναι ο Γεώργιος Αθανασιάδης, καθηγητής της Β Έδρας Φυσικής,
ο αναφερόμενος ως Gerlach είναι ο Walther Gerlach, γνωστός για το φαινόμενο Stern–Gerlach, που ήταν τότε καθηγητής πειραματικής Φυσικής στο Μόναχο
απ’ αυτήν την επιστολή τι κρατάμε;
μήπως το απόσπασμα
«Δεν γνωρίζω τις σκέψεις που έχει η κυβέρνησις δια το Πανεπιστήμιο ή ειδικά δια την Φυσικήν ιδιαιτέρως. Πάντως φαντάζομαι ότι γρήγορα θα το μάθωμεν»
Καλή χρονιά σε όλους τους δικτυακούς μου φίλους που καθημερινώς με κάνουν και σοφότερο. Η ένστασή μου με βοήθησε να μάθω πολλά πράγματα για τα βραβεία Νόμπελ του 21 και 22 που δεν τα ήξερα. Σας ευχαριστώ ιδιαίτερα Ανδρέα και Γιώργο.
Ανδρεα, Γιωργο, συγχαρητηρια για το ενημερωτικο αρθρο και τις επισημανσεις. Χρονια πολλα σε ολους!!!!
"Ο μεγάλος Φυσικός, αντί για για φιλοδώρημα, έδωσε στον υπάλληλο δύο ιδιόχειρα σημειώματα λέγοντάς του: «Κάποια μέρα αυτά τα σημειώματα μπορεί να έχουν πολύ μεγαλύτερη αξία από ένα απλό φιλοδώρημα»….."
Ο Αϊνστάιν ήταν:
α) διορατικός β) αυτάρεσκος
γ) γνήσιος γόνος της καταγωγής του
δ) όλα τα παραπάνω
Επιλέξτε χωρίς να αιτιολογήσετε
Πολύ ενδιαφέροντα όλα…ειδικά ό,τι:
"Ο Άλμπερτ Αϊνστάιν έλαβε το βραβείο Νόμπελ του ένα χρόνο αργότερα, το 1922….
ο γνωστότερος βιογράφος του, ο Πάις, εκτιμά ότι πρόκειται για μια συντηρητική προσέγγιση του "φαινόμενου Αϊνστάιν" απ' την επιτροπή των Νόμπελ, που καθυστέρησε την απονομή λόγω της αμηχανίας της να χειριστεί πολιτικά το θέμα"
Ευχαριστούμε
Εναλλακτική απάντηση στο κουίζ(!): Παρ' όλο που μόλις είχε κερδίσει το Νόμπελ, ο Αϊνστάιν πλήρωσε με "χρεωστικά σημειώματα" διότι:
«…είχε ήδη συμφωνήσει να παραχωρήσει τα χρήματα [του βραβείου Νόμπελ] στην πρώην γυναίκα του, Μιλέβα Μάριτς, όταν θα συνέβαινε.
…
Εκείνο το χρόνο [1922] τα χρήματα του βραβείου ανέρχονταν σε 121.572 σουηδικές κορόνες ή 32.250 δολάρια, δηλαδή κάτι παραπάνω από το δεκαπλάσιο των ετήσιων αποδοχών ενός μέσου καθηγητή πανεπιστημίου εκείνης της εποχής. Όπως αναφερόταν στη συμφωνία διαζυγίου με την Μάριτς, ο Αϊνστάιν έστειλε ένα μέρος του ποσού στη Ζυρίχη σ' ένα καταπίστευμα γι' αυτήν και τους γιούς του και το υπόλοιπο πήγε σε έναν αμερικανικό λογαριασμό με τους τόκους σε όφελός της.
…
Αργότερα τα χρήματα χρησιμοποίηθηκαν από τη Μάριτς για να αγοράσει τρία οικήματα με διαμερίσματα προς ενοικίαση στη Ζυρίχη.»
Αϊνστάιν, η Ζωή του και το Σύμπαν
Walter Issacson
Μετάφραση Τεύκρος Μιχαηλίδης
Εκδ. Μοντέρνοι Καιροί