by 
Με την μεταρρύθμιση Αρσένη, ορίστηκε ότι το Δ΄ θέμα θα είναι ένα πρόβλημα, το οποίο «μπορεί να αναλύεται σε επιμέρους ερωτήματα». Αυτό πέρασε σαν «υποχρεωτικά» δίνονται τουλάχιστον 4 υποερωτήματα, όπου ο μαθητής δεν χρειάζεται να σκεφτεί τίποτα, απλά να επιλύσει στα γρήγορα ερωτήματα που τα έχει επιλύσει πολλές φορές στη διάρκεια της χρονιάς.
Δεν υπάρχει καμιά ανάγκη «προβληματισμού», κανένας σχεδιασμός πορείας επίλυσης. Τα βήματα επίλυσης έχουν μετατραπεί σε ερωτήματα.
Ας δούμε πώς θα μπορούσε αυτό να αλλάξει, δίνοντας ένα πρόβλημα με ένα μόνο ερώτημα:
Το πρόβλημα:
Ένα τετράγωνο μεταλλικό πλαίσιο ΑΓΔΕ, πλευράς α=2,5m βρίσκεται κάθετα στις δυναμικές γραμμές ενός μαγνητικού πεδίου, η ένταση του οποίου μεταβάλλεται όπως στο παραπάνω διάγραμμα. Μέχρι τη στιγμή t1=0,5s, η ένταση του μαγνητικού πεδίου αυξάνεται γραμμικά, ενώ η δύναμη Laplace που ασκείται στην πλευρά ΑΓ του πλαισίου, τη στιγμή t1, έχει μέτρο 1Ν.
Να βρεθεί το φορτίο που διέρχεται από την κορυφή Α του πλαισίου, από τη στιγμή t1 μέχρι τη στιγμή t2 που η ένταση του πεδίου μηδενίζεται.
ή
Δίνοντας ένα πρόβλημα.
Δίνοντας ένα πρόβλημα.
Αφιερωμένη στον Στάθη Λεβέτα, αφού η τοποθέτησή του εδώ:
"Κάποια στιγμή θα πρέπει να σταματήσει η θλιβερή συνήθεια, τα θέματα να είναι τέτοιας μορφής, ώστε οι μαθητές να τα έχουν ήδη συναντήσει από τον καθηγητή τους (δημοσίου τε και ιδιωτικού χώρου).
Αυτήν την απαίσια πρακτική ποιος την επέβαλε άραγε πάνω στα παιδιά μας;"
με έκανε να γράφω ένα πρόβλημα, όχι με δύσκολη λύση, αλλά που είναι πρόβλημα, που δεν καθοδηγείται με ερωτήματα βήμα – βήμα ο μαθητής, απατώντας σε ενδιάμεσα ερωτήματα όμοια με άπειρα που έχει διδαχτεί στη διάρκεια της χρονιάς…
Όμορφη μέσα στην απλότητά της.
Βλέπω ότι το "διέρχεται" έχει για σένα το ίδιο περιεχόμενο που έχει και για μένα.
Αλγεβρική τιμή δηλαδή.
Καλησπέρα Γιάννη και σε ευχαριστώ.
Είχα, σχετικά πρόσφατα, δημοσιεύσει την:
Περί του νόμου του Neumann.
όπου κατέληγα στο συμπέρασμα:
Φυσικά η αμφισημία υφίσταται ευρύτατα. Σε σχολεία, φροντιστήρια, ασκήσεις.
Βλέπω να μην τίθενται θέματα στα οποία το ρεύμα θα αλλάζει φορά, λόγω του φόβου αυτής της αμφισημίας.
Καλησπέρα Διονύση.
Ορθός ο λόγος σου , εννοείται και του Στάθη, καθ'όσον ο τρόπος που δομείται το 4ο θέμα με τα ερωτήματα "σκαλοπάτια" αναιρεί το Π.Δ. που θέλει να ελεγχθεί ο υποψήφιος ως προς την "ικανότητα συνδυασμού και σύνθεσης γνώσεων και την ανάπτυξη στρατηγικής για τη διαδικασία επίλυσής του"
Πολλές φορές έχουμε δει μεταλλάξεις μεταξύ 3ου και 4ου θέματος…
Το πρόβλημα που έθεσες θέλει αυτή τη "στρατηγική" π.χ "να ξεκινήσω από το ζητούμενο και ψάχνοντας τι μου λείπει, να πηγαίνω με την όπισθεν βρίσκοντας ,αλλά κοιτάζοντας και τη δεδομένη Laplace που κάτι χρειαζούμενο θα μου δώσει …
Καλό μεσημέρι
Διονύση καλησπέρα
Όπως είπε ο Γιάννης όμορφη στην απλότητά της.
Θα συμφωνήσω στο γεγονός ότι τα θέματα μπορεί να είναι διαφορετικά χωρίς κατ ανάγκη να είναι δύσκολα όπως ανέφερες σε απάντηση σε σχόλιο του Στάθη. Θα συμπληρώσω ότι μπορεί να είναι και όμορφα χωρίς να είναι υπερπαραγωγές.
Καλησπέρα Διονύση.
Σε ευχαριστώ για την αφιέρωση.
Μακάρι αυτήν η πρακτική να αλλάξει σύντομα και να δούμε παρόμοια όμορφα, απλά αλλά και με «βάθος», θέματα στις εξετάσεις. Αλλά αυτό δεν θα συμβεί. Φαντάζεσαι το τι έχει να γίνει την επόμενη μέρα αν το τολμήσει κάποιος;
Καλησπέρα παιδιά.
Παντελή, Χρήστο και Στάθη σας ευχαριστώ για το σχολιασμό.
Κρατώ τρεις φράσεις:
Αυτή που πραγματικά πρέπει να μας προβληματίσει ιδιαίτερα, είναι η τελευταία του Στάθη. Πιθανότατα έχει δίκιο, για όσο διάστημα μπορούμε να προβλέψουμε στο μέλλον… Και το ερώτημα είναι, γιατί;
Τόσο δύσκολο είναι να γίνουν "ελαφρές αλλαγές" που να αλλάξουν σιγά- σιγά τη ρότα του καραβιού; Κανείς δεν βλέπει ότι "στραβά αρμενίζουμε";
Οι μεγάλες "μεταρρυθμίσεις" μας μάραναν…
Καλησπέρα
η ιδέα οι μαθητές με τις γνώσεις τους να φανταζονται τα βήματα της λύσης με βρίσκει σύμφωνο όχι όμως υπερβολές!
Οχι μασημένη τροφή αλλά φαντασία – γνώση – ικανότητα αντίδρασης με μέτρο!
Λέει ο «παλιός» ο Παντελής
«Το πρόβλημα που έθεσες θέλει αυτή τη "στρατηγική" π.χ "να ξεκινήσω από το ζητούμενο και ψάχνοντας τι μου λείπει, να πηγαίνω με την όπισθεν βρίσκοντας, αλλά κοιτάζοντας και τη δεδομένη Laplace που κάτι χρειαζούμενο θα μου δώσει»
Θυμάμαι ότι κάποτε ήταν αυτό που και φροντιστηριακά βιβλία το περιέγραφαν ως τρόπο που πρέπει να ακολουθεί ο μαθητής για την λύση μιας άσκησης. Τότε οι ασκήσεις είχαν ένα-δυο ερωτήματα άσχετα αν ενδιάμεσα χρειαζόταν ενδιάμεσα να βρει ο μαθητής άλλα τρία.
Στην μετά Αρσένη εποχή άλλαξαν όλα. Από την έκθεση όπου από το θέμα ”Χρόνου φείδου” πήγαμε σε κατεβατά, μέχρι τα μαθηματικά και την φυσική, όπου άμα μαντέψεις το αποτέλεσμα θα πάρεις τα περίφημα 2-3 μόρια και άμα για απόδειξη αποδείξεις ότι δεν κατάλαβες ούτε τι σε ρωτάει θα κρατήσεις τα μόριά σου αλλά δεν θα πάρεις τα υπόλοιπα.
Προς το «καλλίτερο» ; Εγώ ποτέ δεν είπα ΝΑΙ.
Μην ξεχνάμε ότι κάποιοι εκπαιδευτικοί τα πρότειναν και ίσως ακόμη τα θεωρούν σωστά.
Καλημέρα Αριστοτέλη, καλημέρα Άρη, σας ευχαριστώ για το σχολιασμό.
Αριστοτέλη, κανείς δεν είπε να χαθεί το μέτρο!
Άλλωστε το πρόβλημα με τα εξεζητημένα θέματα και τις υπερπαραγωγές, είναι το άγχος να βρούμε κάτι που να μην το γράψουν οι περισσότεροι και να γίνει η διάκριση των πολύ καλών.
Αν τα θέματα ήταν στην λογική “πρόβλημα” και όχι ερωτημάτων κλισέ, ο στόχος αυτός επιτυγχάνεται με πολύ χαμηλότερου επιπέδου θέματα.
Άρη και ο Παντελής και ο άλλος “παλιός”! καλά τα λέει..
Καλημέρα Άρη ,καλημέρα Διονύση.
Άρη πολλοί βλέπουμε τη στρέβλωση ,από τους ολίγους στα πόστα λέει ο Διονύσης… Κανείς δεν βλέπει ότι "στραβά αρμενίζουμε";
Καλημέρα παιδιά.
Παλιότερα είχα γράψει:
Να αλλάξει η δομή των θεμάτων Φυσικής;.
Μάλλον καταφατική είναι η απάντηση.
Ο φίλος μου ο Γιώργος γράφει:
Γιάννη,
διάβασα την παρέμβασή σου για τα θέματα των εξετάσεων.
Γιατί δεν κατασκευάζεις ένα πλήρες υπόδειγμα που θα εξειδικεύει την άποψή σου;
Έτσι θα μπορούσαμε να συμφωνήσουμε αλλά και να εγείρουμε αντιρρήσεις επί του συγκεκριμένου.
Απαντώ ένα "-Γιατί όχι;" και στέλνω μια ομάδα θεμάτων.
Από ευγένεια των φίλων δεν σχολιάζονται. Καταλαβαίνουμε όλοι πως δεν θα επιθυμούσαν οι φίλοι τέτοια θέματα.
Δεν εννοώ τα συγκεκριμένα, τα οποία παραδείγματα ήταν. Η δομή και η φιλοσοφία τους δεν ήταν αποδεκτή.
Δεν είμαστε πρόθυμοι για πειράματα.
Οι της ΚΕΕ έχουν έναν ακόμα λόγο να διατηρήσουν την συνήθη δομή.
Καλημέρα Γιάννη.
Η δική μου απάντηση ήταν καταφατική και όταν έγραψες την παραπάνω δημοσίευση!