επομένως καλά γράφω, Γιάννη, ότι “οι “παλιοί” αλληλοδιαβαζόμαστε, πάλι καλά”,
δεν είδα σχόλια από άλλους νεώτερους…
το σχόλιό μου τώρα που είδα το τελευταίο σου διάγραμμα:
δεν μπορεί να “στέκει” τέτοιο διάγραμμα ταχύτητας-χρόνου, ευθεία σε ευθεία, πρέπει να υπάρχει καμπύλη μεταβλητής κλίσης κάτω, άλλο τί γράφουμε για διευκόλυνση στις πράξεις, φρονώ (!) άρα, ότι το διάγραμμα “πάσχει”…
Καλημέρα και χρόνια πολλά για την πατρίδα, σε όλους.
Καλημέρα Βαγγέλη… παραπονούμενε!
Όλοι (που συμμετέχουμε σε μια συζήτηση) διαβάζουμε και στη συγκεκριμένη περίπτωση οι δικές μου τοποθετήσεις, δεν έφεραν κάτι καινούργιο που δεν είχε ακουστεί πριν. Ο Πρόδρομος στο πρώτο σχόλιο, τα είπε όλα, όπως και συ (αν αφήσουμε το (-)) στην ίδια γραμμή κινήθηκες.
Αλλά δεν έχει νόημα αρχίζοντας την τοποθέτησή μου να δηλώσω ότι συμφωνώ με τον Α, Β και Γ, ενώ διαφωνώ με τους Δ, Ε και Ζ. Απλά προκαλείται ομαδοποίηση, λες και πρέπει να δημιουργήσουμε «αντίπαλες» ομάδες. Τέτοιες ομάδες δεν υπάρχουν, απόψεις και οπτικές ματιές ανταλλάσσουμε…
Όσον αφορά την παράγωγο και ποιο χρονικό διάστημα παίρνουμε για να υπολογίσουμε π.χ. στιγμιαία ταχύτητα, ας πάρουμε το σχήμα, όπου έχουμε μια καμπύλη και ένα σημείο της Α:
Αν θέλουμε να υπολογίσουμε την μέση ταχύτητα μεταξύ των χρονικών στιγμών t1 και t2, φέρνουμε την ΑΒ και παίρνουμε το πηλίκο:
Αυτό είναι αριθμητικά ίσο με την κλίση της ΑΒ, σε σχέση με την παράλληλη στον άξονα των χρόνων.
Αυτή είναι η στιγμιαία ταχύτητα τη στιγμή t1; Προφανώς όχι. Απέχει κατά πολύ από αυτήν. Ίσως προσεγγίζει την στιγμιαία ταχύτητα στο μέσο του χρονικού διαστήματος, αλλά όχι την στιγμιαία ταχύτητα στη θέση Α.
Αν όμως θέλουμε να βρούμε την παράγωγο (εδώ την στιγμιαία ταχύτητα), πρέπει η παραπάνω ευθεία που περνά από τα Α και Β, να αρχίσουμε να την περιστρέφουμε γύρω από το Α, δεξιόστροφα, παίρνοντας τις διακεκομμένες που έχω σχεδιάσει, μέχρι που αυτή να πάρει την θέση της γαλάζιας γραμμής ε που είναι η εφαπτόμενη στην καμπύλη στο σημείο Α. Αλλά τότε το αντίστοιχο χρονικό διάστημα είναι ένα Δt, πάνω από τη στιγμή t1, όπου τείνει στο μηδέν με αποτέλεσμα ο ορισμός να γίνεται:
Και για να κάνω και τον «φραξιονισμό» μου, συμφωνώ με τον Γιάννη!
Έχοντας εστιάσει στην παράγωγο, ξέχασα να πάρω θέση και για τον ρυθμό μεταβολής της επιτάχυνσης!!!
Νομίζω ότι δεν πρέπει να πάει η συζήτηση στοjerk! Υπάρχει και αυτό, αλλά ας το αφήσουμε.
Δεχόμαστε ότι αν τη στιγμή t=0 ασκήσουμε ακαριαία μια δύναμη, το σώμα θα αποκτήσει ακαριαία επιτάχυνση και από κει και πέρα με την πάροδο του χρόνου το σώμα θα αποκτήσει και ταχύτητα, αλλάζοντας θέση…
Ο Διονύσης ειδικά δεν θα μπορούσε να μην συμφωνήσει. Έχει αναρτήσει πολλές δεκάδες ασκήσεων (ηλεκτρομαγνητισμού και στερεού κυρίως) στις οποίες ζητά την αρχική επιτάχυνση ενός σώματος, αρχικά ακίνητου, που αφήνεται κάποια στιγμή to να κινηθεί.
επομένως καλά γράφω, Γιάννη, ότι “οι “παλιοί” αλληλοδιαβαζόμαστε, πάλι καλά”,
δεν είδα σχόλια από άλλους νεώτερους…
το σχόλιό μου τώρα που είδα το τελευταίο σου διάγραμμα:
δεν μπορεί να “στέκει” τέτοιο διάγραμμα ταχύτητας-χρόνου, ευθεία σε ευθεία, πρέπει να υπάρχει καμπύλη μεταβλητής κλίσης κάτω, άλλο τί γράφουμε για διευκόλυνση στις πράξεις, φρονώ (!) άρα, ότι το διάγραμμα “πάσχει”…
Δεν συμφωνώ. Όταν αφήνεις ελεύθερο ένα σώμα την στιγμή 1 s τίθεται σε κίνηση.
Προηγουμένως ήταν ακίνητο.
Παραδείγματα άπειρα. Ανοίγει καταπακτή, κόβεται ένα νήμα, ανοίγω τα δάχτυλα και πέφτει το μολύβι που κρατάω κ.λ.π.
Από που θα προκύψει καμπύλο υ-t ; Ελατήριο είναι το χέρι μου και η καταπακτή;
Μπορώ να καταλάβω πως η ταχύτητα δεν γίνεται απότομα από μηδέν 2 m/s διότι θα είχαμε άπειρη επιτάχυνση.
Δηλαδή πως το x-t δεν παρουσιάζει "γωνίες". Το υ-t όμως;
“Δηλαδή πως το x-t δεν παρουσιάζει "γωνίες". Το υ-t όμως; ”
Σωστά λες, Γιάννη, το x προηγείται (άρα, θεωρητικά μπορεί να κάνει ό,τι θέλει…)
η υ, όμως, που έπεται, είναι συνέπεια του x, άρα πολλά τα διαγράμματα Άρη…
Καλημέρα και χρόνια πολλά για την πατρίδα, σε όλους.
Καλημέρα Βαγγέλη… παραπονούμενε!
Όλοι (που συμμετέχουμε σε μια συζήτηση) διαβάζουμε και στη συγκεκριμένη περίπτωση οι δικές μου τοποθετήσεις, δεν έφεραν κάτι καινούργιο που δεν είχε ακουστεί πριν. Ο Πρόδρομος στο πρώτο σχόλιο, τα είπε όλα, όπως και συ (αν αφήσουμε το (-)) στην ίδια γραμμή κινήθηκες.
Αλλά δεν έχει νόημα αρχίζοντας την τοποθέτησή μου να δηλώσω ότι συμφωνώ με τον Α, Β και Γ, ενώ διαφωνώ με τους Δ, Ε και Ζ. Απλά προκαλείται ομαδοποίηση, λες και πρέπει να δημιουργήσουμε «αντίπαλες» ομάδες. Τέτοιες ομάδες δεν υπάρχουν, απόψεις και οπτικές ματιές ανταλλάσσουμε…
Όσον αφορά την παράγωγο και ποιο χρονικό διάστημα παίρνουμε για να υπολογίσουμε π.χ. στιγμιαία ταχύτητα, ας πάρουμε το σχήμα, όπου έχουμε μια καμπύλη και ένα σημείο της Α:
Αν θέλουμε να υπολογίσουμε την μέση ταχύτητα μεταξύ των χρονικών στιγμών t1 και t2, φέρνουμε την ΑΒ και παίρνουμε το πηλίκο:
Αυτό είναι αριθμητικά ίσο με την κλίση της ΑΒ, σε σχέση με την παράλληλη στον άξονα των χρόνων.
Αυτή είναι η στιγμιαία ταχύτητα τη στιγμή t1; Προφανώς όχι. Απέχει κατά πολύ από αυτήν. Ίσως προσεγγίζει την στιγμιαία ταχύτητα στο μέσο του χρονικού διαστήματος, αλλά όχι την στιγμιαία ταχύτητα στη θέση Α.
Αν όμως θέλουμε να βρούμε την παράγωγο (εδώ την στιγμιαία ταχύτητα), πρέπει η παραπάνω ευθεία που περνά από τα Α και Β, να αρχίσουμε να την περιστρέφουμε γύρω από το Α, δεξιόστροφα, παίρνοντας τις διακεκομμένες που έχω σχεδιάσει, μέχρι που αυτή να πάρει την θέση της γαλάζιας γραμμής ε που είναι η εφαπτόμενη στην καμπύλη στο σημείο Α. Αλλά τότε το αντίστοιχο χρονικό διάστημα είναι ένα Δt, πάνω από τη στιγμή t1, όπου τείνει στο μηδέν με αποτέλεσμα ο ορισμός να γίνεται:
Και για να κάνω και τον «φραξιονισμό» μου, συμφωνώ με τον Γιάννη!
Έχοντας εστιάσει στην παράγωγο, ξέχασα να πάρω θέση και για τον ρυθμό μεταβολής της επιτάχυνσης!!!
Νομίζω ότι δεν πρέπει να πάει η συζήτηση στο jerk! Υπάρχει και αυτό, αλλά ας το αφήσουμε.
Δεχόμαστε ότι αν τη στιγμή t=0 ασκήσουμε ακαριαία μια δύναμη, το σώμα θα αποκτήσει ακαριαία επιτάχυνση και από κει και πέρα με την πάροδο του χρόνου το σώμα θα αποκτήσει και ταχύτητα, αλλάζοντας θέση…
Καλημέρα παιδιά.
Ο Διονύσης ειδικά δεν θα μπορούσε να μην συμφωνήσει. Έχει αναρτήσει πολλές δεκάδες ασκήσεων (ηλεκτρομαγνητισμού και στερεού κυρίως) στις οποίες ζητά την αρχική επιτάχυνση ενός σώματος, αρχικά ακίνητου, που αφήνεται κάποια στιγμή to να κινηθεί.
Εκεί εστιάζει σε ένα dt πάνω από την to.
καλημέρα σε όλους
Χρόνια Πολλά
τιμή και δόξα στους προγόνους μας που υπερασπίστηκαν την Πατρίδα!