Κάποιος να πει στην κυρία αριστερά πως οι ταχύτητες των επιφανειών δεν σχετίζονται με τις κινητικές ενέργειες των "ρευστιδίων" ( σωματιδίων ρευστού )
Κάποιος να δώσει μια μέρα άδεια στον κύριο δεξιά διότι η αργία δεν είναι μόνο για τους τεμπέληδες αλλά και για τους άριστους.
Στον ΚυρΓιάννη που μας παρουσιάζει στα ίδια που μας είπε και στην προηγούμενη ανάρτηση…λέμε απλά ένα ευχαριστώ.
Γιάννη στην Κινητική Ενέργεια ενός ρευστού ΔΕΝ προσμετράμε και την κινητική Ενέργεια των "ρευστιδίων" στο δεξιό δοχείο … η οποία ανεξαρτήτως ιξώδους, πολύ γρήγορα μετατρέπεται σε κινητική ενέργεια μορίων άτακτα κινούμενων ( μη προσανατολισμένη θερμική κίνηση ) ….
Αρχικά όσο η υψομετρική διαφορά ελαττώνεται, η συνισταμένη δύναμη που ασκείται στο υγρό ελαττώνεται. Ωστόσο η δύναμη έχει τη ίδια φορά με την ταχύτητα του υγρού και γι' αυτό η ταχύτητα εκκροής αυξάνεται, αν και με συνεχώς ελαττούμενο ρυθμό, μέχρι οι επιφάνειες στα δύο δοχεία να βρεθούν στο ίδιο ύψος. Τότε η φορά της δύναμης αντιστρέφεται και γίνεται πλέον αντίθετη από τη φορά της ταχύτητας. Μετά από αυτή τη στιγμή το μέτρο της ταχύτητας αρχίζει να ελαττώνεται.
Δίκιο λοιπόν έχει ο αριστερός κύριος, με το μακρύ μαλί.
Αυτός ο κύριος μπόρεσε να προσπεράσει με επιτυχία τις λεπτομέρειες της εξέλιξης του φαινομένου, διότι, χρησιμοποιώντας την αρχή διατήρησης της ενέργειεας, ασχολήθηκε μόνο με την αρχική και την τελική κατάσταση της εξέλιξης.
Διονύση αν και του Πρακτικού κατάλαβα. Είναι και το ανέκδοτο με το "ρεπετέ" και το Γαλλικό εστιατόριο που με βοήθησε.
Τάσσομαι υπέρ του δεξιού κυρίου. Η αριστερή κυρία έχει δίκιο στο ότι αυξάνεται η κινητική ενέργεια. Όχι όμως η ταχύτητες των επιφανειών. Πρόκειται για μία ανοργάνωτη κίνηση που σε ιδανικό ρευστό δεν θα σταματούσε ποτέ ενώ σε πραγματικό θα είχαμε μετατροπή σε θερμική ενέργεια. Αυτά δεν επηρεάζουν τις ταχύτητες ανόδου των επιφανειών. Είτε ιδανικό ρευστό έχουμε είτε νερό, οι ταχύτητες θα μειώνονται μέχρι μηδενισμού τους. Τότε σταματά το φαινόμενο.
Αν οι ταχύτητες των επιφανειών αυξάνονταν θα είχαμε μεγιστοποίησή τους στην θέση ισορροπίας και ταλάντωση.
Είναι σφάλμα να συμπεράνουμε ότι έχουμε ταλάντωση στο ιδανικό ρευστό και επιβραδυνόμενη κίνηση στο πραγματικό.
Ένα μοντέλο επιτυχημένο (ιδανικό ρευστό) προσεγγίζει την πραγματικότητα. Δεν προβλέπει εντελώς διαφορετική εξέλιξη ενός φαινομένου. Αν συνέβαινε αυτό θα ήταν άχρηστο μοντέλο και δεν θα το είχαμε γνωρίσει.
Πέραν των ταλαντώσεων σε πολλές ασκήσεις ή εφαρμογές παρατηρούνται τέτοιες αστοχίες. Έχουμε δει κάποιες φορές να θεωρείται ως κινητική ενέργεια ενός υγρού το γινόμενο 0,5m.υ^2 , όπου υ όμως η ταχύτητα της επιφάνειας. Το λάθος αυτό γίνεται φανερό εδώ. Όμως δεν γίνεται φανερό όταν ένας εφαρμόζει την σχέση Μπερνούλι από επιφανείας εις επιφάνειαν.
Τελών εν καταλήψει επέστρεψα νωρίς, ειπράξας κρύο καλό στην βορινή πλευρά του σχολείου.
Καλημέρα Γιάννη. Είναι σαφής η θέση σου και γίνεται σαφέστερη, με το να επιμένεις με τις αναρτήσεις σου στη διάκριση μεταξύ ταχύτητας ροής και ταχύτητας επιφανείας. Η ανορθογραφία στο άρθρο του τίτλου – ηθελημένη ή μη- θυμίζει Μποστ και μ' αρέσει.
Διονύση ευχαριστούμε για τη λατινική απόδοση της γνωστής ρήσης.
Αλλά με τα … Λατινικά, ξέχασα να σχολιάσω κάτι άλλο, σημαντικό κατά τη γνώμη μου. Γράφεις:
"Ένα μοντέλο επιτυχημένο (ιδανικό ρευστό) προσεγγίζει την πραγματικότητα. Δεν προβλέπει εντελώς διαφορετική εξέλιξη ενός φαινομένου. Αν συνέβαινε αυτό θα ήταν άχρηστο μοντέλο και δεν θα το είχαμε γνωρίσει."
Αν το μοντέλο του ιδανικού ελατηρίου προβλέπει περίοδο 0,5 s και (παρά το ότι πήραμε ελατήριο μικρής μάζας) μετρήσαμε πειραματικά περίοδο 10 s τότε το μοντέλο μας δεν στέκει.
Πάμε στα νερά. Αν μια βαρέλα αδειάζει σε 5 λεπτά και στο χαρτί βγάζουμε ότι αδειάζει σε 5 δευτερόλεπτα, τι να τα κάνουμε όλα όσα μάθαμε για Μπερνούλι, Τορικέλι κ.λ.π.;
Θα ήταν άχρηστα εντελώς. Θα τα είχαμε παρατήσει.
Φαντάσου να βγάζεις ταλάντωση νερού σε συνδεδεμένα βαρέλια και να μην υλοποιείται. Θα πεις ότι σου φταίει το ιξώδες;
Με το νερό, σωλήνα 20 πόντων και διατομή μερικών τ.εκ. η επίδρασή του είναι αμελητέα. Νόμος Poiseuille.
Κάποιος να πει στην κυρία αριστερά πως οι ταχύτητες των επιφανειών δεν σχετίζονται με τις κινητικές ενέργειες των "ρευστιδίων" ( σωματιδίων ρευστού )
Κάποιος να δώσει μια μέρα άδεια στον κύριο δεξιά διότι η αργία δεν είναι μόνο για τους τεμπέληδες αλλά και για τους άριστους.
Στον ΚυρΓιάννη που μας παρουσιάζει στα ίδια που μας είπε και στην προηγούμενη ανάρτηση…λέμε απλά ένα ευχαριστώ.
Γιάννη στην Κινητική Ενέργεια ενός ρευστού ΔΕΝ προσμετράμε και την κινητική Ενέργεια των "ρευστιδίων" στο δεξιό δοχείο … η οποία ανεξαρτήτως ιξώδους, πολύ γρήγορα μετατρέπεται σε κινητική ενέργεια μορίων άτακτα κινούμενων ( μη προσανατολισμένη θερμική κίνηση ) ….
Kαλησπέρα.
Τέτοια θέματα πρέπει να τα βάζεις παρασκευή βράδυ. Γιατί τώρα δεν μας πιάνει ύπνος και είμαστε εργαζόμενοι.
Ο δεξιός σπανίως έχει δίκιο. Τώρα όμως μια χαρά τα λέει συμφωνώντας με το Δημήτρη.
Η επιφάνεια Α κατέρχεται επιβραδυνόμενη. Μάλλον ομαλά
Γιάννη καλημέρα!
Θεωρούμε ότι πρόκειται για ιδανικό ρευστό.
Αρχικά όσο η υψομετρική διαφορά ελαττώνεται, η συνισταμένη δύναμη που ασκείται στο υγρό ελαττώνεται. Ωστόσο η δύναμη έχει τη ίδια φορά με την ταχύτητα του υγρού και γι' αυτό η ταχύτητα εκκροής αυξάνεται, αν και με συνεχώς ελαττούμενο ρυθμό, μέχρι οι επιφάνειες στα δύο δοχεία να βρεθούν στο ίδιο ύψος. Τότε η φορά της δύναμης αντιστρέφεται και γίνεται πλέον αντίθετη από τη φορά της ταχύτητας. Μετά από αυτή τη στιγμή το μέτρο της ταχύτητας αρχίζει να ελαττώνεται.
Δίκιο λοιπόν έχει ο αριστερός κύριος, με το μακρύ μαλί.
Αυτός ο κύριος μπόρεσε να προσπεράσει με επιτυχία τις λεπτομέρειες της εξέλιξης του φαινομένου, διότι, χρησιμοποιώντας την αρχή διατήρησης της ενέργειεας, ασχολήθηκε μόνο με την αρχική και την τελική κατάσταση της εξέλιξης.
Καλημέρα.
Υπολόγισα την επιτάχυνση της αριστερής επιφάνειας Α και την βρήκα
α = – 2gA1*A1/A*A-A1*A1
Δηλ βγαίνει επιβραδυνόμενη η κίνηση της. Α1 είναι η διατομή του οριζόντιου σωλήνα και Α η διατομή των δοχείων.
Καλημέρα Γιάννη.
repetitio est mater studiorum!!!
Ας το διατυπώσω Λατινιστί…
Καλημέρα παιδιά.
Διονύση αν και του Πρακτικού κατάλαβα. Είναι και το ανέκδοτο με το "ρεπετέ" και το Γαλλικό εστιατόριο που με βοήθησε.
Τάσσομαι υπέρ του δεξιού κυρίου. Η αριστερή κυρία έχει δίκιο στο ότι αυξάνεται η κινητική ενέργεια. Όχι όμως η ταχύτητες των επιφανειών. Πρόκειται για μία ανοργάνωτη κίνηση που σε ιδανικό ρευστό δεν θα σταματούσε ποτέ ενώ σε πραγματικό θα είχαμε μετατροπή σε θερμική ενέργεια. Αυτά δεν επηρεάζουν τις ταχύτητες ανόδου των επιφανειών. Είτε ιδανικό ρευστό έχουμε είτε νερό, οι ταχύτητες θα μειώνονται μέχρι μηδενισμού τους. Τότε σταματά το φαινόμενο.
Αν οι ταχύτητες των επιφανειών αυξάνονταν θα είχαμε μεγιστοποίησή τους στην θέση ισορροπίας και ταλάντωση.
Είναι σφάλμα να συμπεράνουμε ότι έχουμε ταλάντωση στο ιδανικό ρευστό και επιβραδυνόμενη κίνηση στο πραγματικό.
Ένα μοντέλο επιτυχημένο (ιδανικό ρευστό) προσεγγίζει την πραγματικότητα. Δεν προβλέπει εντελώς διαφορετική εξέλιξη ενός φαινομένου. Αν συνέβαινε αυτό θα ήταν άχρηστο μοντέλο και δεν θα το είχαμε γνωρίσει.
Πέραν των ταλαντώσεων σε πολλές ασκήσεις ή εφαρμογές παρατηρούνται τέτοιες αστοχίες. Έχουμε δει κάποιες φορές να θεωρείται ως κινητική ενέργεια ενός υγρού το γινόμενο 0,5m.υ^2 , όπου υ όμως η ταχύτητα της επιφάνειας. Το λάθος αυτό γίνεται φανερό εδώ. Όμως δεν γίνεται φανερό όταν ένας εφαρμόζει την σχέση Μπερνούλι από επιφανείας εις επιφάνειαν.
Τελών εν καταλήψει επέστρεψα νωρίς, ειπράξας κρύο καλό στην βορινή πλευρά του σχολείου.
Καλημέρα και πάλι Γιάννη.
Και γω του πρακτικού είμαι και δεν έχω διδαχτεί Λατινικά…
Αλλά είχαμε έναν Αρχιμανδρίτη στη Ζάκυνθο, πολυμαθέστατο, το μακαρίτη τον Πλέσσα.
Όταν ερχόταν στο σχολείο για “κατήχηση” ήταν το μόνιμο μοτίβο πάνω στο οποίο έβγαζε λόγο!
Μου έμεινε…
Και για τους υπόλοιπους φίλους. το αντίστοιχο στα Ελληνικά είναι το γνωστό:
“Η επανάληψη μήτηρ πάσης μαθήσεως”.
Καλημέρα Γιάννη. Είναι σαφής η θέση σου και γίνεται σαφέστερη, με το να επιμένεις με τις αναρτήσεις σου στη διάκριση μεταξύ ταχύτητας ροής και ταχύτητας επιφανείας. Η ανορθογραφία στο άρθρο του τίτλου – ηθελημένη ή μη- θυμίζει Μποστ και μ' αρέσει.
Διονύση ευχαριστούμε για τη λατινική απόδοση της γνωστής ρήσης.
Αποστόλη καλημέρα.
Αν λες για το "ταχύτητα των επιφανειών" είναι αθέλητο.
Είναι το όνομα του εγγράφου από τη μια, έχουν ίδια ταχύτητα από την άλλη ως όποια δοχεία.
Γιάννη δεν γράφεις "ταχύτητα των επιφανειών", γράφεις " Η ταχύτητες των επιφανειών"
Αλλά με τα … Λατινικά, ξέχασα να σχολιάσω κάτι άλλο, σημαντικό κατά τη γνώμη μου. Γράφεις:
"Ένα μοντέλο επιτυχημένο (ιδανικό ρευστό) προσεγγίζει την πραγματικότητα. Δεν προβλέπει εντελώς διαφορετική εξέλιξη ενός φαινομένου. Αν συνέβαινε αυτό θα ήταν άχρηστο μοντέλο και δεν θα το είχαμε γνωρίσει."
Αξίζει να το … κρατήσουμε…
Το όνομα του pdf είναι "Η ταχύτητα των επιφανειών του νερού".
Είναι λογικό αυτό.
Αν το μοντέλο του ιδανικού ελατηρίου προβλέπει περίοδο 0,5 s και (παρά το ότι πήραμε ελατήριο μικρής μάζας) μετρήσαμε πειραματικά περίοδο 10 s τότε το μοντέλο μας δεν στέκει.
Πάμε στα νερά. Αν μια βαρέλα αδειάζει σε 5 λεπτά και στο χαρτί βγάζουμε ότι αδειάζει σε 5 δευτερόλεπτα, τι να τα κάνουμε όλα όσα μάθαμε για Μπερνούλι, Τορικέλι κ.λ.π.;
Θα ήταν άχρηστα εντελώς. Θα τα είχαμε παρατήσει.
Φαντάσου να βγάζεις ταλάντωση νερού σε συνδεδεμένα βαρέλια και να μην υλοποιείται. Θα πεις ότι σου φταίει το ιξώδες;
Με το νερό, σωλήνα 20 πόντων και διατομή μερικών τ.εκ. η επίδρασή του είναι αμελητέα. Νόμος Poiseuille.
Τώρα είδα. Το άρθρο ήταν.