by 
Ας ακολουθήσουμε μια πορεία αναλογίας για να καταλήξουμε στον γνωστό νόμο Biot-Savart ξεκινώντας από τον γνωστό μας νόμο Coulomb. Τι ακριβώς μας λέει ο νόμος αυτός;
Αν στα σημεία Α και Γ έχουμε δύο ακίνητα σημειακά ηλεκτρικά φορτία Q1 και Q2, έστω θετικά. Τότε το φορτίο Q2 απωθείται με δύναμη μέτρου:
Διαβάστε τη συνέχεια…
ή
Ο νόμος Biot-Savart και εφαρμογές του
Ο νόμος Biot-Savart και εφαρμογές του
Καλημέρα σε όλους.
Το παραπάνω άρθρο, δεν απευθύνεται σε μαθητές.
Είναι γραμμένο για Καθηγητές που διδάσκουν ηλεκτρομαγνητισμό και ελπίζω να φανεί χρήσιμη, αφού προσπαθεί να δώσει μια γενικότερη εικόνα, λίγο πιο πέρα από την “κοπτοραπτική” του υπουργείου παιδείας.
Καλημέρα Διονύση.
Πολύ καλή ανάλυση, πλήρης και κατατοπιστική. Δεν απευθύνεται μόνο σε καθηγητές που διδάσκουμε ηλεκτρομαγνητισμό, αλλά και σε καθηγητές που διδασκόμαστε ηλεκτρομαγνητισμό. Με τα “ανώτερα” μαθηματικά να είναι όσο χρειάζονται και καθόλου επιτηδευμένα, αλλά να εξυπηρετούν ακριβώς μόνο τη φυσική ερμηνεία.
Θα ήθελα να την είχα όταν ήμουν στο πανεπιστήμιο.
Υπάρχουν κι άλλες εδώ στη νησίδα και με κάποιο τρόπο θα έπρεπε να φτάσουν σε αυτούς που διδάσκουν φοιτητές.
Δείχνει τη διαφορά του να το έχεις κατανοήσει και απλά να το διδάσκεις, από το να το έχεις κατανοήσει και να κάνεις και κάποιον άλλο να το κατανοεί.
Από μένα και πάλι μπράβο!!!
Καλημέρα Διονύση.
Coulomb- Gauss-Bio & Savart- Amper … τιμημένοι μέσω των νόμων τους που όμως αφαιρώντας τον πρώτο, αγνοούμε επιδεικτικά τους υπόλοιπους τελευταία…
Η “αφαίρεση” προνόμιο τακτικής του καλλιτέχνη…ζωγράφου-γλύπτη-ποιητή…
Στην επιστήμη μας όμως η αφαίρεση από μια συνέχεια εννοιών και νόμων είναι καταστροφική ως προς την ομορφιά της οικοδόμησή της στις αίθουσες διδασκαλίας,
που απαιτεί στρατηγική…
Να είσαι καλά Διονύση που …“προσπαθείς να δώσεις μια γενικότερη εικόνα, λίγο πιο πέρα από την “κοπτοραπτική” του υπουργείου παιδείας”.
Σε ευχαριστούμε
Πολύ καλή!
Καλημέρα κ .Διονύση,
Πολύ ωραία ανάλυση. Στον τελικό τύπο για τον κυκλικό αγωγό, ας παρατηρήσουμε το εξής:
Όταν το α είναι πολύ μεγάλο μπορούμε να γράψουμε τον παρανομαστή ως (α.ρίζα ((R^2/α^2)+1))^3. Ονομάζοντας x το πηλίκο R/α και αναπτύσσοντας κατά Taylor την ρίζα(x^2+1) παίρνουμε την δεύτερης τάξης προσέγγιση ίση με 1+x^2. Οπότε ο παρανόμαστής γράφεται τώρα (α + R^2/α)^3 ~ α^3.
Δηλαδή για μεγάλα α, μπορούμε να γράψουμε ότι Β=(μ.Ι/2).R^2/α^3.
Ένα σχετικό θέμα με την ανάλυση σας έχω γράψει εδώ
Καλημέρα Διονύση.
Πολύ καλή. Σε ευχαριστούμε.
Καλησπέρα Διονύση, καλησπέρα στην παρέα.
Πλήρης. Σπουδαίο εργαλείο για μελέτη, σκέψη και παραπέρα αξιοποίηση.
Συγχαρητήρια, Διονύση! Και για τα συμπεράσματα αλλά και για την διδακτική προσέγγιση.
Γειά σου Διονύση. Πολύ καλό άρθρο για δύο λόγους: ο πρώτος προφανής κι ο δεύτερος…μας έκανες να νιώσουμε για λίγο φοιτητές!
Καλό μεσημέρι σε όλους.
Βασίλη, Παντελή, Γιάννη, Σπύρο, Νίκο, Χριστόφορε και Αποστόλη σας ευχαριστώ για το σχολιασμό και χαίρομαι που …”εγκρίνεται”…
Αποστόλη αν σας έκανα να νιώσετε για λίγο φοιτητές, είναι ακόμη καλύτερο, από όποια άλλη ωφέλεια!!!
Καλησπέρα Διονύση, πολύ προσεγμένη δουλειά, συγχαρητήρια.
Είναι ήσσονος σημασίας και χωρίς να είναι λάθος το τελικό αποτέλεσμα, με προβλημάτισε η πρώτη σχέση πάνω-πάνω στην σελίδα 3 (το κατά πόσον μπορεί να περάσει το dt από το dl στο dq).
Φυσικά αυτό δεν αλλάζει σε τίποτα το πολύ καλό γενικό αποτέλεσμα.