Στην Α’ Λυκείου καλούνται οι διορισμένοι συνάδελφοι να κάνουν πειράματα για επαλήθευση του νόμου του Ωμ και της περιόδου του απλού εκρεμμούς; Δηλαδή τα παιδιά θα εξοικειωθούν με τα πειράματα με άσχετη ύλη από αυτήν της Α’ Λυκείου. Καλό κι αυτό.
Στη Β’ Λυκείου Γενικής έχουμε δεύτερο κανόνα Kirchhoff με δύο πηγές στο ίδιο κύκλωμα. Χτυπάει καμπανάκι για αύξηση ασκήσεων στον ηλεκτρομαγνητισμό.
καλησπέρα σε όλους
Φυσική Α Λυκείου: 1.2.2 Σύνθεση συγγραμμικών δυνάμεων, σελ. 78
(και βέβαια οι συνάδελφοι που έγραψαν το κεφάλαιο έχουν την κατανόησή μου και διότι έχω νοιώσει ίδια πίεση συγγραφής σχολικών βιβλίων, αλλά και, κυρίως, διότι αποδέχομαι ότι “λάθη κάνει όποιος δρα, όποιος δεν δρα δεν κάνει λάθη, αλλά δεν κάνει και τίποτα…)
Τελευταία διόρθωση3 έτη πριν από Διονύσης Μάργαρης
Το πρόβλημα 3.96 που προτάθηκε στην Β κατεύθυνση είναι εκτός ύλης. Εκτός αν πιστέψουμε ότι οι μαθητές έχουν μάθει το νόμο του Gauss στο..γυμνάσιο. Στη θερμοδυναμική πολύ θα ήθελα να δω προβλήματα με κυκλικές μεταβολές και απόδοση μηχανής χωρίς τους τύπους που είναι εκτός ύλης. Δύσκολο το βλέπω να φτιάχνουν τράπεζα θεμάτων με σοβαρά θέματα ασκήσεων θερμοδυναμικής. Μάλλον για ….τραπεζάκι πάνε.
Ενω βγάζει έξω τη ηλεκτρική δυναμική ενέργεια δύο φορτίων παράγραφος 1.3 στη φυσική Β γεν στις προτεινόμενες ερωτήσεις(25-33) και στις ασκήσεις 19,20 την … ξαναβάζει μέσα. Εκτός αν α) Ορίσεις το δυναμικό σημείου Α ως το πηλίκο του έργου για να μεταβεί φορτίο q από το Α στο άπειρο προς το φορτίο αυτό και β) αποδείξεις τον τύπο της δυναμικής ενέργειας δύο φορτίων από τον τύπο του δυναμικού U=qV και τον τύπο V = k Q/r και τον πάρεις έτοιμο για να απαντήσεις τις προτεινόμενες ερωτήσεις και ασκήσεις.
Καλημέρα Χαράλαμπε.
Διαβάζω στις οδηγίες:
“Να οριστεί αξιωματικά η δυναμική ενέργεια, όπως αναφέρεται στην υποενότητα 1.4, αφού η 1.3 είναι εκτός ύλης”
Φαντάζομαι ότι εννοούν, αντί για το “όπως είδαμε” να πρέπει να διδαχτεί… “αν έχουμε δύο σημειακά φορτία, τότε αποδεικνύεται ότι…”
Τελευταία διόρθωση3 έτη πριν από Διονύσης Μάργαρης
φαίνεται κάτι πήγε λάθος από εχθές και χάθηκε η παραπομπή, αλλά και, κυρίως, μόλις αντιγράψω κάτι και το φέρω εδώ βγαίνει από κάτω ένα κατάμαυρο φόντο, δεν ξέρω τί πρέπει να κάνω (τώρα γράφω εδώ απ΄ευθείας)
η ένστασή μου είναι ότι το ελατήριο δεν μπορεί να “καταλάβει” πόσα σώματα είναι κρεμασμένα στο άκρο του, αυτό έχει “πάρε-δώσε” με ένα σώμα, το Β2 και το Β3 ανίστοιχα και δέχεται και στις δύο περιπτώσεις ΜΙΑ δύναμη
το πείραμα επομένως δείχνει ότι το ελατήριο παραμορφώνεται από ΜΙΑ δύναμη όταν δέχεται πάλι ΜΙΑ ίση δύναμη, συνεπώς είναι ανεπιτυχές πείραμα
το θέμα αποκαθίσταται αν σταλεί διόρθωση ότι τα σώματα Β2 και Β1 είναι κρεμασμένα από το ίδιο σημείο στο άκρο του ελατηρίου, το ένα δίπλα στο άλλο,
τόσο απλά…
Τότε πρέπει να πεις αξιωματικά και άλλα που εμπεριέχονται μόνο στην παράγραφο 1.3 π.χ. ότι δυναμική ενέργεια αποτελεί κοινή ιδιότητα του συστήματος ηλεκτρικών φορτίων και όχι ενός δοκιμαστικού φορτίου που λέει η παράγραφο 1.4 να πεις και για το έργο (ότι η δυναμική ένεργεια είναι ίση με το έργο για να παέι το φορτίο στο άπειρο) να πεις και τις 5 τελευτίαες παραγράφους της σελίδας 24 (το ζητάει η ερώτηση 27) να πεις και για τις ηλεκρικές δυνάμεις Coulomb ότι είναι συντηρητικές δυνάμεις γενικά να πεις όλη την παράγραφο 1.3 … αξιωματικά λες και κάνει καμιά απόδειξη το βιβλίο στην παράγραφο 1.3
Καλημέρα. Εγώ δεν το θεωρώ τόσο ανεπιτυχές. Εφόσον καταλάβει ο μαθητής ότι το ένα σώμα κρέμεται από το άλλο, πιστεύω ότι σκέφτεται το B2+B3 αυτόματα. Δεν πιστεύω δηλαδή ότι του μένει η αίσθηση της μίας μόνο δύναμης στο ελατήριο.
Πιστεύω πάντως ότι θα ήταν πιο πετυχημένο αν αρχικά είχαν μελετηθεί χώρια οι επιμηκύνσεις από κάθε βάρος και τελικά με το άθροισμά τους και με το Β3 η συνολική επιμήκυνση.
καλημέρα Δημήτρη
δεν είναι απλά ανεπιτυχές πείραμα, το χαρακτήρισα έτσι συναδελφικά, επειδή έχω γράψει το ίδιο πείραμα στο “άλλο” βιβλίο Φυσικής της Α Λυκείου, είναι απολύτως και επικίνδυνα ανεπιτυχές πείραμα και πρέπει να διορθωθεί, καμιά φορά,
“φωνάζω” 21 χρόνια και υποδεικνύω εύκολη αποκατάσταση, αλλά εκεί στο ΠΙ δεν “κατοικεί” Πειραματικός Φυσικός φαίνεται, όμως και οι συνάδελφοι που το έγραψαν “ποιούν την νήσσαν”…
για να “δικαιούσαι να ομιλείς” για συνισταμένη δυνάμεων, θα πρέπει οι δυνάμεις να ασκούνται το ΙΔΙΟ σώμα, να έχουν επομένως ΙΔΙΟ σημείο εφαρμογής, όχι να μεταφέρονται με κάποιο τρόπο, η μία από εκεί η άλλη από Αμερική…
το ελατήριο-δυναμόμετρο, ΜΙΑ δύναμη δέχεται στη θέση β και ΜΙΑ στη θέση γ, και αφού επιμηκύνεται το ίδιο “συμπεραίνει” ότι ΜΙΑ δύναμη ισούται με ΜΙΑ ίση δύναμη, με τον εαυτόν της δηλαδή…
ε, σιγά τα ωά!
αυτό το ξέρουμε και χωρίς “πείραμα”…
(πάντως αν θες και άλλη άποψη δεν κάνει κακό να ρίξεις μια ματιά εδώ και να σχολιάσεις, μακάρι και αρνητικά, διότι έτσι βελτιωνόμαστε όλοι…)
Καλησπέρα Δημήτρη, καλησπέρα Βαγγέλη.
Προσωπικά είχα και έχω πρόβλημα με τα πειράματα αυτά…
Τα πραγματοποιούμε κατά την εισαγωγή της δύναμης, ωραία;
Και τι σχέση έχει το βάρος του σώματος με την δύναμη που το σώμα ασκεί στο δυναμόμετρο;
Η ισορροπία υλικού σημείου, δεν έχει διδαχτεί προφανώς! Αλλά τότε πώς εξηγείται; Η μια (το βάρος) ασκείται από τη Γη στο σώμα. Η άλλη ασκείται από το σώμα στο ελατήριο! Καμιά σχέση…
Αλλά πάρα πέρα, μήπως αρχίζουμε και διδάσκουμε στρεβλά μερικά πράγματα και μαθαίνουμε στους μαθητές ότι ένα σώμα ασκεί δύναμη ίση με το βάρος; Και πότε αυτό θα ανακληθεί, θα διορθωθεί;
Καλησπέρα συνάδελφοι. Η οδηγία:
“Θα πρέπει να αποφεύγεται η ενασχόληση με μεγάλο αριθμό ασκήσεων/προβλημάτων ή με προβλήματα υψηλού βαθμού δυσκολίας”
έχει δοθεί και στους θεματοδότες της Τ.Θ.;
Υπάρχει κάποιος αντικειμενικός ορισμός του βαθμού δυσκολίας; Οι κύριοι phD της επιτροπής της Τ.Θ. τον έχουν λάβει υπόψιν; Είναι ο ίδιος για τα παιδιά στο Λύκειο Ερυμάνθειας (ορεινό χωριό στη Δ΄ Αχαΐας) με εκείνα στο Πειραματικό Πάτρας;
Ο “μεγάλος” αριθμός ασκήσεων πόσο μεγάλος μπορεί να είναι;
Ή μήπως εννοούν ότι 2 ώρες για όλη αυτή την ύλη σε 27άρια τμήματα δε φτάνουν;
με αδικείς, Διονύση, διότι προσωπικά είχα γράψει νωρίτερα, για το δυναμόμετρο,
αλήθεια το υπάρχον βιβλίο, “πόθεν έσχε” περί δυναμομέτρου;, σε κάποιες ελάχιστες σειρές το περνάει ως από παλιά γνωστό, προσωπικά είχα γράψει σελίδες, αλλά…
εξακολουθώ να ισχυρίζομαι ότι το εν λόγω πείραμα “πάσχει” σε μεγάλο βαθμό
ας, επιτέλους, απαντήσουν οι δημιουργοί τουλάχιστον,
μπορεί και να κάνω λάθος
που δεν κανω…
by 
Καλησπέρα!
Με μία γρήγορη ματιά:
Στην Α’ Λυκείου καλούνται οι διορισμένοι συνάδελφοι να κάνουν πειράματα για επαλήθευση του νόμου του Ωμ και της περιόδου του απλού εκρεμμούς; Δηλαδή τα παιδιά θα εξοικειωθούν με τα πειράματα με άσχετη ύλη από αυτήν της Α’ Λυκείου. Καλό κι αυτό.
Στη Β’ Λυκείου Γενικής έχουμε δεύτερο κανόνα Kirchhoff με δύο πηγές στο ίδιο κύκλωμα. Χτυπάει καμπανάκι για αύξηση ασκήσεων στον ηλεκτρομαγνητισμό.
καλησπέρα σε όλους
Φυσική Α Λυκείου: 1.2.2 Σύνθεση συγγραμμικών δυνάμεων, σελ. 78
(και βέβαια οι συνάδελφοι που έγραψαν το κεφάλαιο έχουν την κατανόησή μου και διότι έχω νοιώσει ίδια πίεση συγγραφής σχολικών βιβλίων, αλλά και, κυρίως, διότι αποδέχομαι ότι “λάθη κάνει όποιος δρα, όποιος δεν δρα δεν κάνει λάθη, αλλά δεν κάνει και τίποτα…)
Το πρόβλημα 3.96 που προτάθηκε στην Β κατεύθυνση είναι εκτός ύλης. Εκτός αν πιστέψουμε ότι οι μαθητές έχουν μάθει το νόμο του Gauss στο..γυμνάσιο. Στη θερμοδυναμική πολύ θα ήθελα να δω προβλήματα με κυκλικές μεταβολές και απόδοση μηχανής χωρίς τους τύπους που είναι εκτός ύλης. Δύσκολο το βλέπω να φτιάχνουν τράπεζα θεμάτων με σοβαρά θέματα ασκήσεων θερμοδυναμικής. Μάλλον για ….τραπεζάκι πάνε.
Ενω βγάζει έξω τη ηλεκτρική δυναμική ενέργεια δύο φορτίων παράγραφος 1.3 στη φυσική Β γεν στις προτεινόμενες ερωτήσεις(25-33) και στις ασκήσεις 19,20 την … ξαναβάζει μέσα. Εκτός αν α) Ορίσεις το δυναμικό σημείου Α ως το πηλίκο του έργου για να μεταβεί φορτίο q από το Α στο άπειρο προς το φορτίο αυτό και β) αποδείξεις τον τύπο της δυναμικής ενέργειας δύο φορτίων από τον τύπο του δυναμικού U=qV και τον τύπο V = k Q/r και τον πάρεις έτοιμο για να απαντήσεις τις προτεινόμενες ερωτήσεις και ασκήσεις.
Καλημέρα Χαράλαμπε.
Διαβάζω στις οδηγίες:
“Να οριστεί αξιωματικά η δυναμική ενέργεια, όπως αναφέρεται στην υποενότητα 1.4, αφού η 1.3 είναι εκτός ύλης”
Φαντάζομαι ότι εννοούν, αντί για το “όπως είδαμε” να πρέπει να διδαχτεί… “αν έχουμε δύο σημειακά φορτία, τότε αποδεικνύεται ότι…”
φαίνεται κάτι πήγε λάθος από εχθές και χάθηκε η παραπομπή, αλλά και, κυρίως, μόλις αντιγράψω κάτι και το φέρω εδώ βγαίνει από κάτω ένα κατάμαυρο φόντο, δεν ξέρω τί πρέπει να κάνω (τώρα γράφω εδώ απ΄ευθείας)
η ένστασή μου είναι ότι το ελατήριο δεν μπορεί να “καταλάβει” πόσα σώματα είναι κρεμασμένα στο άκρο του, αυτό έχει “πάρε-δώσε” με ένα σώμα, το Β2 και το Β3 ανίστοιχα και δέχεται και στις δύο περιπτώσεις ΜΙΑ δύναμη
το πείραμα επομένως δείχνει ότι το ελατήριο παραμορφώνεται από ΜΙΑ δύναμη όταν δέχεται πάλι ΜΙΑ ίση δύναμη, συνεπώς είναι ανεπιτυχές πείραμα
το θέμα αποκαθίσταται αν σταλεί διόρθωση ότι τα σώματα Β2 και Β1 είναι κρεμασμένα από το ίδιο σημείο στο άκρο του ελατηρίου, το ένα δίπλα στο άλλο,
τόσο απλά…
Τότε πρέπει να πεις αξιωματικά και άλλα που εμπεριέχονται μόνο στην παράγραφο 1.3 π.χ. ότι δυναμική ενέργεια αποτελεί κοινή ιδιότητα του συστήματος ηλεκτρικών φορτίων και όχι ενός δοκιμαστικού φορτίου που λέει η παράγραφο 1.4 να πεις και για το έργο (ότι η δυναμική ένεργεια είναι ίση με το έργο για να παέι το φορτίο στο άπειρο) να πεις και τις 5 τελευτίαες παραγράφους της σελίδας 24 (το ζητάει η ερώτηση 27) να πεις και για τις ηλεκρικές δυνάμεις Coulomb ότι είναι συντηρητικές δυνάμεις γενικά να πεις όλη την παράγραφο 1.3 … αξιωματικά λες και κάνει καμιά απόδειξη το βιβλίο στην παράγραφο 1.3
Καλημέρα. Εγώ δεν το θεωρώ τόσο ανεπιτυχές. Εφόσον καταλάβει ο μαθητής ότι το ένα σώμα κρέμεται από το άλλο, πιστεύω ότι σκέφτεται το B2+B3 αυτόματα. Δεν πιστεύω δηλαδή ότι του μένει η αίσθηση της μίας μόνο δύναμης στο ελατήριο.
Πιστεύω πάντως ότι θα ήταν πιο πετυχημένο αν αρχικά είχαν μελετηθεί χώρια οι επιμηκύνσεις από κάθε βάρος και τελικά με το άθροισμά τους και με το Β3 η συνολική επιμήκυνση.
καλημέρα Δημήτρη
δεν είναι απλά ανεπιτυχές πείραμα, το χαρακτήρισα έτσι συναδελφικά, επειδή έχω γράψει το ίδιο πείραμα στο “άλλο” βιβλίο Φυσικής της Α Λυκείου, είναι απολύτως και επικίνδυνα ανεπιτυχές πείραμα και πρέπει να διορθωθεί, καμιά φορά,
“φωνάζω” 21 χρόνια και υποδεικνύω εύκολη αποκατάσταση, αλλά εκεί στο ΠΙ δεν “κατοικεί” Πειραματικός Φυσικός φαίνεται, όμως και οι συνάδελφοι που το έγραψαν “ποιούν την νήσσαν”…
για να “δικαιούσαι να ομιλείς” για συνισταμένη δυνάμεων, θα πρέπει οι δυνάμεις να ασκούνται το ΙΔΙΟ σώμα, να έχουν επομένως ΙΔΙΟ σημείο εφαρμογής, όχι να μεταφέρονται με κάποιο τρόπο, η μία από εκεί η άλλη από Αμερική…
το ελατήριο-δυναμόμετρο, ΜΙΑ δύναμη δέχεται στη θέση β και ΜΙΑ στη θέση γ, και αφού επιμηκύνεται το ίδιο “συμπεραίνει” ότι ΜΙΑ δύναμη ισούται με ΜΙΑ ίση δύναμη, με τον εαυτόν της δηλαδή…
ε, σιγά τα ωά!
αυτό το ξέρουμε και χωρίς “πείραμα”…
(πάντως αν θες και άλλη άποψη δεν κάνει κακό να ρίξεις μια ματιά εδώ και να σχολιάσεις, μακάρι και αρνητικά, διότι έτσι βελτιωνόμαστε όλοι…)
Βαγγέλη μου άρεσε πολύ η πειραματική διάταξη που προτείνεις. Σαφώς και δεν χωράει καμμία παρεξήγηση.Φωνάζει ότι έγινε από πειραματικό φυσικό.
Για την εν λόγω όμως πειραματική διάταξη, αν κάποιος αναφέρει ότι τα σώματα θεωρούνται υλικά σημεία, δε νομιμοποιείται;
όχι βέβαια,
ούτε με σφαίρες…
Καλησπέρα Δημήτρη, καλησπέρα Βαγγέλη.
Προσωπικά είχα και έχω πρόβλημα με τα πειράματα αυτά…
Τα πραγματοποιούμε κατά την εισαγωγή της δύναμης, ωραία;
Και τι σχέση έχει το βάρος του σώματος με την δύναμη που το σώμα ασκεί στο δυναμόμετρο;
Η ισορροπία υλικού σημείου, δεν έχει διδαχτεί προφανώς! Αλλά τότε πώς εξηγείται; Η μια (το βάρος) ασκείται από τη Γη στο σώμα. Η άλλη ασκείται από το σώμα στο ελατήριο! Καμιά σχέση…
Αλλά πάρα πέρα, μήπως αρχίζουμε και διδάσκουμε στρεβλά μερικά πράγματα και μαθαίνουμε στους μαθητές ότι ένα σώμα ασκεί δύναμη ίση με το βάρος; Και πότε αυτό θα ανακληθεί, θα διορθωθεί;
Δεν διαφωνώ σε κάτι από τα παραπάνω που γράφεις Χαράλαμπε.
Απλά προσπάθησα να διατυπώσω την “οδηγία” σε εφαρμόσιμη μορφή.
Καλησπέρα συνάδελφοι. Η οδηγία:
“Θα πρέπει να αποφεύγεται η ενασχόληση με μεγάλο αριθμό ασκήσεων/προβλημάτων ή με προβλήματα υψηλού βαθμού δυσκολίας”
έχει δοθεί και στους θεματοδότες της Τ.Θ.;
Υπάρχει κάποιος αντικειμενικός ορισμός του βαθμού δυσκολίας; Οι κύριοι phD της επιτροπής της Τ.Θ. τον έχουν λάβει υπόψιν; Είναι ο ίδιος για τα παιδιά στο Λύκειο Ερυμάνθειας (ορεινό χωριό στη Δ΄ Αχαΐας) με εκείνα στο Πειραματικό Πάτρας;
Ο “μεγάλος” αριθμός ασκήσεων πόσο μεγάλος μπορεί να είναι;
Ή μήπως εννοούν ότι 2 ώρες για όλη αυτή την ύλη σε 27άρια τμήματα δε φτάνουν;
με αδικείς, Διονύση, διότι προσωπικά είχα γράψει νωρίτερα, για το δυναμόμετρο,
αλήθεια το υπάρχον βιβλίο, “πόθεν έσχε” περί δυναμομέτρου;, σε κάποιες ελάχιστες σειρές το περνάει ως από παλιά γνωστό, προσωπικά είχα γράψει σελίδες, αλλά…
εξακολουθώ να ισχυρίζομαι ότι το εν λόγω πείραμα “πάσχει” σε μεγάλο βαθμό
ας, επιτέλους, απαντήσουν οι δημιουργοί τουλάχιστον,
μπορεί και να κάνω λάθος
που δεν κανω…