by 
Ιστορίες «ανάμεσα στην ήττα και τη νίκη» που αφηγείται ο πολίτης Τάσος Μπουλμέτης, με αφορμή την μπασκετική ΑΕΚ του 1968. Τη σύνδεση των ιστοριών κάνει στο φιλμ, ο αειθαλής σπίκερ του αγώνα Βασίλης Γεωργίου, που μετάδωσε τον παλμό του Καλλιμάρμαρου σε όλους εμάς που παρακολουθούσαμε με το αυτί κολλημένο στο Grundig, αυτό με τις λυχνίες. Από το ίδιο ραδιόφωνο που λίγους μήνες πριν ακούγαμε τις ανακοινώσεις για την απόδραση του Άνακτα “από χωρίου εις χωρίον” και τα εκκωφαντικά δημοτικά να εξορίζουν τη δημιουργική μουσική παραγωγή των αρχών του 1960.
Τα ντοκουμέντα χορεύουν με τις κατασκευασμένες ιστορίες, ανασυγκροτώντας μια αθλητική νίκη που υπέμνησε την κοινή καταγωγή, όταν τα παραδοσιακά σύμβολα θόλωσαν και οι Έλληνες διαχωρίστηκαν σε “εθνικόφρονες” και “εαμοβούλγαρους”.
Το επίκαιρο μήνυμά της το αντιληφθήκαμε αφού την παρακολουθήσαμε στο γειτονικό Φάληρο, επειδή οι «Οι Panthers δεν γουστάρουν το “1968”» και ο κινηματογράφος της Νέας Σμύρνης ανέστειλε την προγραμματισμένη προβολή της.
Ίσως η πιο ευθύβολη ταινία Τάσου Μπουλμέτη, συμφοιτητή του Κυρ-Γιάννη, του Πάνου και του Βασίλη Παππά στο Φυσικό της Αθήνας.
Πριν την δεις, παρακολούθησε το πολύ καλό «90 Χρόνια ΠΑΟΚ – Νοσταλγώντας το Μέλλον», του εκλιπόντα Νίκου Τριανταφυλλίδη για τον βορειοελλαδίτη δικέφαλο, όπου και εκεί αναζητείται η συγκρότηση της πολιτιστικής μας ταυτότητας, πάλι μέσα από τον αθλητισμό, σε εποχές που η κοινωνία ψάχνει αιτίες για να διχαστεί.
Καλά ένας Πανιώνιος, πάει να δει ταινία για την ΑΕΚ;
Πήρες άδεια από τους Πάνθηρες;;;;
δεν χρειάστηκε,
η απαγόρευση είχε “γεωγραφικό προσδιορισμό”:
κινηματογράφοι σε περίμετρο 200m απ’ την «Πλατεία»!
Μάλλον όχι του Πάνου Γιώργο. Ήταν συμφοιτητής του Βασίλη και εμού.
Διάσημοι Φυσικοί, που άλλη δουλειά κάνουν τώρα, είναι εκτός από τον Τάσο και οι Δημήτρης Χαντζόπουλος, Μπάμπης Τσέρτος.
Οι δύο τελευταίοι ήσαν σε όμορο έτος με το ημέτερον.
Αυτό με τους πάνθηρες μοιάζει αστείο. Δεν είναι αστείο βέβαια, γελοίο είναι.
Εύχομαι να αποτελέσει καλή διαφήμιση και να πάει ακόμα καλύτερα η ταινία, την οποία σκέφτομαι να δω αύριο.
Ζούμε άλλες εποχές. Στα νιάτα μου έβλεπα μπάσκετ. Με φίλο μου που ήταν Παναθηναϊκός εγώ (γιος Ολυμπιακού και κάπως Ολυμπιακός) πηγαίναμε πολλές φορές και στη Νέα Σμύρνη (και στον Πανελλήνιο, και στο Σπόρτινγκ και στο Παπαστράτειο και στον "τάφο του Ινδού") να δούμε μπάσκετ καλό. Από την εποχή του Δενδρινού και του Μίσσα μέχρι την εποχή που ο Γκούμας ή ο Τρόντζος ή ο Καστρινάκης ή ο Κοκολάκης αντιμετώπιζαν την ομάδα. Μέχρι και την εποχή που ο Γκάλης και ο νεαρός Φιλλίπου νικούσαν μέσα στη Νέα Σμύρνη τον Πανιώνιο, παρά τους αδελφούς Χριστοδούλου.
Οι φίλαθλοι ήταν εντυπωσιακοί. Είχες την αίσθηση ότι πήγες στο θέατρο. Συζήτηση, σχόλια, αναγνώριση του αντιπάλου.
Μεγάλη διαφορά από τους φιλάθλους των μεγάλων ομάδων που διέθεταν και "ομάδες κρούσης" άμα λάχει.
Τώρα μου έκανε εντύπωση η απαγόρευση.
Μπράβο Γιώργο, με πρόλαβες…
"Ο αγώνας μπάσκετ ΑΕΚ –Σλάβια μεταδόθηκε ζωντανά από τον ραδιοφωνικό σταθμό
των Ενόπλων Δυνάμεων στις 4 Απριλίου 1968. Η συγκλονιστική ραδιοφωνική περιγραφή
του αγώνα από τον Β. Γεωργίου είχε, επίσης, κυκλοφορήσει σε δίσκο βινυλίου."
Αυθεντικός Βασίλης Γεωργίου εδώ
Από το aek365
"Το 1968 έκοψε τα περισσότερα εισιτήρια από όλες τις ταινίες που έκαναν πρεμιέρα χθες και αναμένεται τα νούμερα να αυξηθούν πολύ μέσα στο τριήμερο που αρχίζει από σήμερα. Μάλιστα όπως έλεγαν από την εταιρία παραγωγής η ταινία χθες πρώτη μέρα προβολής έφερε στους κινηματογράφους και μια σπάνια κατηγορία κοινού. Γονείς με παιδιά αρκετά μεγάλης ηλικία που πολύ σπάνια πάνε μαζί κινηματογράφο….."
και μερικά σχόλια από αναγνώστες του aek365 που δείχνουν και το αντιφατικό του επιχειρήματος
"Είδα την ταινία εχθές το βράδυ με όλη την οικογένεια .Στην αίθουσα είχε πολύ κόσμο. Το εργο ειναι εξαιρετικο και το συστηνω ανεπιφυλακτα….Πηγαίνω σινεμα πολλά χρόνια, επαγγελματικα θα έλεγα και έχω ζήσει διάφορα σκηνικα. Δε φανταζόμουν πότε ότι, θα περίμενα να μπω σε αίθουσα και η σειρα θα τραγουδούσε "ΑΕΚ,ΜΌΝΟ ΑΕΚ ,ΟΠΟΙΟΣ ΣΆΣ @@@@ ΕΊΝΑΙ ΑΕΚ"
"Καλό θα είναι να μην φωνάζουμε τέτοια συνθήματα γιατί υπάρχουν και άνθρωποι που θέλουν να δουν την ταινία και δεν είναι ΑΕΚτζήδες (συνάδελφός μου γαύρος, θα πάει με τον γαύρο γιο του- είναι μπασκετικοί και οι δύο βέβαια!!!). Η επιτυχία θα είναι να δουν και μη ΑΕΚτζήδες την ταινία "
"Ειμαι 50 χρονων και πηγα με τα παιδια μου να τη δουμε .
Με ρωτγσε η κορη μου μπαμπα κλαις?
Της απαντησα πως οταν βλεπεις την ιστορια και το μεγαλειο της ομαδας μας
κλαις απο περηφανια!"
"Σήμερα έχω κλείσει δύο εισητήρια για εμένα και τη κόρη μου!"
Πάντως εγώ, όταν το πρότεινα στη δική μου κόρη …..έφαγα πόρτα….
"Να πας με τους φίλους σου που πάτε στο γήπεδο" ήταν η απάντηση….
Για τον Ηρακλή δε το συζητώ…. Θα τον συγκινούσαν μόνο οι κραυγές
των οπαδών-θεατών του πρώτου σχολίου….αλλά μετά θα έπρεπε να
κάνω και τη μετάφραση….
Καλησπέρα Γιώργο καλησπέρα σ'όλους τους Αεκτζήδες.
Αυτή η κατάληξη στη χρονολογία …ίδια με τη ηλικία μου…(+1) με μεταφέρει συνειρμικά στο τότε για να διηγηθώ σύντομα …
Συγκάτοικος με τον Α ξάδερφο Παμίκο (Νωντα ),φοιτητή Ιατρικής βέρο Αεκτζή και μονίμως ταπί ,αφού δεν πρόσεχε τις …καταθέσεις του .Μετά το μεσημεριανό μας στο ημιυπόγειο κουλτούκι στο Γουδί με "ολίγες φακές και δυό παστές σαρδέλες" μου λέει …ρε συ να πάμε στην αμπλά μου στη Νέα Σμύρνη (φιλόλογος εν ενέργεια) μπας και μας χαρτζιλικώσει …η τζιγκούνα για να πάμε το βράδυ στην ΑΕΚ.
Ξάδερφε πόσο κάνει το εισητήριο ;
Ένα κοσάρικο ,μου λέει.
Η αφεντιά μου ολίγον συντηριτικότερος στα έξοδα τα είχα τα "ασημένια" …δυο όλα κιόλα και θυμούμε τη χαρά ντου …μακάρι να μας βλέπει …από ψηλά και να γελά ο αγαπημένος μου Αξάδερφος.
Πήραμε τον κατήφορο από τους Αμπελόκηπους και νάμαστε μέσα στο Παναθηναικό στάδιο με το τερέν τσιμέντο η πίσσα (;) , τους προβολείς γύρω-γύρω στο τερέν και ο κόσμος όλο και να πληθαίνει μέχρι που κάργαρε το καλλιμάρμαρο σειώμενο από φωνές με πάθος και ένταση στο μάξιμουμ όταν οι παιχτες βγήκαν στο τερέν. Δεν ξέρω γιατί αλλά ο Ζούπας μου έχει μείνει έντονα στη μνήμη χωρίς βέβαια να ξεχνω Αμερικάνο ,Τρόντζο,Βασειλιάδη,Λαρεντζάκη,…
Μεγάλο ζόρι στη διάρκεια ιδιαίτερα κάποια στιγμή που καβάντζαρε η Σλάβια…όμως ο Αμερικάνος έσπρωξε προς τα μπρος…αρχηγός γαρ!
Απερίγραπτος ενθουσιασμός από ΟΛΟΥΣ Αεκτζήδες και μη, με τον Αμερικάνο να τρέχει κρατώντας τη …νίκη"ψηλά".
Από τα σχόλια σας κατάλαβαίνω πως η απόδοση στη ταινία είναι αξιοπρεπής ως προς τα γεγονότα και με την προτροπή του Θοδωρή θα ξαναζήσω το "αλλιώτικο " πράγματι γεγονός. Τότε έμαθα πως το καλλιμάρμαρο χωράει 80.000 καθήμενους.
Είχα λοπόν την τύχη να είμαι μέσα φίλαθλος (φιλικά προσκείμενος στην ΑΕΚ)…μα πως περνούν τα άτιμα τα χρόνια …τα γεγονότα μαρτυρούν.
Η επιστροφή στην οικία έγινε ποδαράτη βέβαια αλλά με τέτοιο ενθουσιασμό και στη Κολοπετινίτσα θα πηγαίναμε.
Αξίζει να δουν όλοι την ταινία.
Τον αγώνα δυστυχώς παρακολούθησα από το ραδιόφωνο. Πέμπτη δημοτικού τότε.
Παντελή ευχαριστούμε για τις όμορφες αναμνήσεις από " τα χρόνια της αθωότητας"
Φαντάζομαι 4 Απρίλη ο καιρός θα ήταν ιδανικός για περπάτημα στην πολύ όμορφη
διαδρομή Καλλιμάρμαρο-Αμπελόκηποι….
Αν ποτέ περάσεις από το Καλλιμάρμαρο απόγευμα στις 4 του Απρίλη, μην παραξενευτείς
με κάτι περίεργους τύπους με κιτρινόμαυρες σημαίες…. Η επέτειος γιορτάζεται κάθε χρόνο…
Η πρώτη φορά είναι πάντα μοναδική….ειδικά όταν η ομάδα είναι αμιγώς ελληνική..
Δεν μπόρεσα ακόμα να δω την ταινία….αλλά είμαι πολύ περίεργος να δω αν ο Μπουλμέτης
ασχολείται και με την άλλη πλευρά….. Μην ξεχνάμε ότι οι Τσέχοι εκείνες τις μέρες ζούσαν
τη δική τους "Άνοιξη" που είχε ξεκινήσει 5 Γενάρη και τέλειωσε 20 Αυγούστου…
Υποθέτω ότι κάποιοι "σύμμαχοι" τους θα πανηγύρισαν την επιτυχία της ΑΕΚ σαν
να ήταν ΑΕΚτζήδες οι ίδιοι….Σιγά μην ήθελαν να πάρει ο Ντούμπτσεκ κούπα ευρωπαική…
Φωτογραφία: Σοσιαλισμός ναι, Κατοχή όχι!, αφίσα που κυκλοφόρησε στην Πράγα μετά την εισβολή των δυνάμεων του Συμφώνου της Βαρσοβίας.
Είδα την ταινία την Κυριακή. Πολύ καλή, μια και ανασύρει μνήμες!
Τον αγώνα παρακολουθούσαν Πανελληνίως από το ραδιόφωνο. Θυμάμαι, Γ' Γυμνασίου πήγαινα, είχαμε μαζευτεί σε ένα νοικιασμένο δωμάτιο δύο φίλων-συμμαθητών που διέθεταν ..τρανσιστοράκι τσέπης, δυσεύρετο κι αυτό εκείνη την εποχή στα Φάρσαλα, και να έχουμε στήσει αυτί, για να ακούμε τη χαρακτηριστική φωνή του Γεωργίου, να περιγράφει ζώντας κι αυτός την αγωνία της έκβασης του αγώνα. Και δεν είμαστε όλοι Αεκτσήδες, μόνο εγώ.
Οι μπαταρίες τελείωναν πολύ γρήγορα, αλλά ο φίλος είχε φροντίσει να συνδέσει με ..πρωτόγονο τρόπο μια πλακέ των 4,5 V που είχε μεγαλύτερη διάρκεια ζωής, με δυο καλώδια κολλημένα με σελοτέηπ! Έτσι ακούγαμε την περιγραφή στη μέγιστη δυνατή ένταση, ζώντας τον αγώνα κυριολεκτικά!
Η ταινία είναι ντοκιμαντερίστικη, ανασύρει μνήμες, δεν ξέρω αν μπορεί να συγκινήσει ένα νέο, μη Αεκτσή, κάτι που εκείνη την εποχή γινότανε! Αλλάζουν οι συνήθειες των Νέων στο Χρόνο.
Και ο χρόνος αμείλικτος, δείχνει σε εμάς της ηλικίας μου, πως γεράσαμε, όπως γεράσανε κα οι Πρωταγωνιστές του αγώνα, με εξαίρεση τον Ζούπα, που φαίνεται να έχει συμβιβαστεί με την ιδέα ''Το πορτραίτο του Ντόριαν Γκραίη'', πολύ παλιά ταινία, στην οποία αυτός έμενε αναλλοίωτος στο χρόνο, και γέρναγε το πορτραίτο!
Να πάτε να τη δείτε, ενισχύοντας σκηνοθέτες όπως ο Μπουλμέτης, για να απολαύσουμε μελλοντικά τις ιδέες του επί σκηνής!
"Ίσως η πιο ευθύβολη ταινία Τάσου Μπουλμέτη,"
Νομίζω Γιώργο, ότι η πολίτικη κουζίνα ήταν ανώτερη, αφού αυτή εδώ, έφερνε σε ντοκυμαντέρ….
Αλλά, ίσως επειδή μας έφερε παλιές μνήμες, αφού όλοι ακούσαμε τον αγώνα από ραδιοφωνάκια, μια συγκίνηση προέκυψε ακόμη και στους μη Αεκτζήδες
.
Αξίζει να την δει κάποιος.
Σήμερα ο πιτσιρικάς είδε την μπασκετική ΑΕΚ με κάποιους παίκτες…
Αν την ξαναδεί τον άλλο μήνα, το πιθανότερο είναι να έχουν αλλάξει 2-3
και τον μεθεπόμενο άλλοι 2-3…
Με τι να συνδεθείς….όταν ξέρεις ότι βλέπεις επαγγελματίες με συμβόλαια
μηνιαίας διάρκειας….
4 Απρίλη 1968 : 89-82 πρώτο ευρωπαικό κύπελλο
17 Φλεβάρη 2018: 88-83 τίτλος μετά από πολλά χρόνια
Η σημειολογία των αριθμών;;;
Ο Τάσος Μπουλμέτης πρώτος αριστερά στη φωτό
Δίδαγμα: Ανάμεσα στον πεινασμένο και το χορτασμένο……πλεονέκτημα έχει αυτός
που το θέλει περισσότερο….