by 
Κάτω απ’ τον τίτλο «Δάσκαλοι Φυσικής 1900 – 1974» χώρεσαν 10 κείμενα που φιλοξενήθηκαν στο «υλικονέτ» την τελευταία 10ετία και γράφτηκαν γιατί κάποιοι απ’ τους επισκέπτες είχαν ενδιαφέρον όχι μόνο για τη διδασκαλία της Φυσικής στην Ελλάδα αλλά και για τα πρόσωπα που την διαμόρφωσαν
Το 1900 σηματοδοτεί χονδρικά την εκπαιδευτική φάση που αρχίζουν να προσλαμβάνονται απόφοιτοι Φυσικής & Χημείας στη Μέση Εκπαίδευση – μέχρι τότε όλα τα θετικά μαθήματα διδάσκονταν από μαθηματικούς – και το μάθημα «Φυσική» εξελίσσεται σταδιακά από δευτερεύον και ενημερωτικό σε πρωτεύον
Μετά το 1974 η χώρα γίνεται εξωστρεφής. Τα δυτικά πρότυπα στη διδασκαλία και την έρευνα στη Φυσική αμφισβητούν με τρόπο αποφασιστικό την εικόνα του παραδοσιακού δασκάλου απ’ τους επιστήμονες που επιστρέφουν με πρόσφατες εμπειρίες απ’ αυτό που συνέβαινε “εκεί έξω”. Εμφανίζονται σε ορισμένα βιβλιοπωλεία πόλεων με πανεπιστήμια προθήκες με ξενόγλωσσα βιβλία επιστήμης, μεταφράζονται δημοφιλή εγχειρίδια στα ελληνικά και αποδίδεται μεγαλύτερη έμφαση στη μαθηματική επεξεργασία των εννοιών
Συμβολικά, το 1974 συνταξιοδοτείται ένα ισχυρό μέχρι τότε πρότυπο στη διδασκαλία της Φυσικής στη χώρα. Ο Καίσαρ Αλεξόπουλος
Τα κείμενα που παρουσιάζονται δεν αποτελούν τυπικές ιστορικές βιογραφίες αλλά αφηγήματα όπου τα πρόσωπα παρεμβαίνουν στον δημόσιο διάλογο, κάποτε έντονα, για θέματα επιστήμης, πολιτικής και διδασκαλίας
Αφαιρέθηκαν απ’ την αρχική τους εκδοχή όσα η δεύτερη ανάγνωση τα είδε περιττά ή άστοχα
Αφορμή για τη συλλογή ήταν οι δημόσιες παροτρύνσεις των Π. Κορκίζογλου, Π. Κουτσομπόγερα και Π. Κουμαρά για ενιαίο κοίταγμα αυτών των κειμένων
Οι 3Π με βοήθησαν να παραμερίσω τη δυσφορία να αντιμετωπίζω τα παλιά μου γραπτά σαν αμαρτίες
Με υγεία και “καλή χημεία” με τους μαθητές στις τάξεις!
Γιώργο σ’ ευχαριστούμε για τη δημοσίευσή σου. Μία ακόμη πολύτιμη δημοσίευση. ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ για σένα και την οικογένειά σου.
Καλημέρα Γιώργο και Καλά Χριστούγεννα!
Χρόνια Πολλά!
Σε ευχαριστούμε για το Χριστουγεννιάτικο δώρο σου. Ένα ολόκληρο βιβλίο!!! με δημοσιεύσεις που έκανες αυτά τα χρόνια…
Να είσαι καλά σε 10 χρόνια να μας προσφέρεις τον 2ο τόμο…
Πριν τον Α. Κασσέτα
Περιστεράκης – Κουγιουμζέλης – Ξυνής . Ξενυχτίσαμε με αυτούς εκτός σχολείου (εντός ήταν ο Μάζης)!
…και ραντεβού στα τσιπουράδικα!
Καλημέρα αγαπητέ Γιώργο και χρόνια καλά και πολλά ! Νομίζω ότι στην νέα της μορφή η δουλειά σου φαίνεται ακόμα πιο πλήρης και ενδιαφέρουσα – σκαναρα το κείμενο και θα το ξανατσεκαρω – φοβερά τα ισότοπα και οι “πνευματιστές” ! Πολύ ευχάριστο ο δάσκαλος να ενσωματώνει σκέψεις του μαθητή του και πολύ σημαντικό να είσαι το π/3 ενός συνόλου ! Πολλά φιλιά !
Καλημέρα Γιώργο και Καλά Χριστούγεννα!
Χρόνια Πολλά!
Σωστή η προτροπή των 3Π, Η συνολική παρουσίαση των εργασιών σου -πάντα προσεγμένες και επαρκώς τεκμηριωμένες αλλά και ευχάριστα παρουσιασμένες- σε ενιαίο κείμενο διευκολύνει την όποια αναζήτηση.
Καλημέρα Γιώργο και Καλά Χριστούγεννα
Ήταν το πρώτο πράμα που είδα σήμερα το πρωί ανοίγοντας τον υπολογιστή. Διάβασα μέχρι τώρα, μαζεμένα έχουν άλλη ομορφία.Σε ευχαριστώ για το χριστουγεννιάτικο δώρο.
Να είσαι πάντα καλά.
Καλημέρα και χρόνια πολλά. Γιώργο ευχαριστούμε πολύ για το δώρο. Είναι πολύτιμο.
Βρήκα την δημοσιευση A. PAPAPETROU & E. SCHRÖDINGER
στο Nature
https://www.nature.com/articles/168040a0
Κορυφή ήταν ο Παπαπέτρου, για να γράφει paper με τον Schrodinger , δεν τον γνώριζα ομολογώ και εντυπωσιαστηκα. Θα τον ψάξω.
Γιώργο καλησπέρα.
Πολύ καλή η κίνηση να τα μαζέψεις όλα μαζί.
Νομίζω είναι πολύ καλύτερα έτσι.
Γιώργο σ ευχαριστούμε πολύ για την ιδιαίτερη δημοσίευση – δώρο. Σίγουρα πολλοί από τους πρωταγωνιστές που αναφέρεις μας επηρέασαν “χωρίς να το ξέρουν”. Η ηλικία μας μάς επιτρέπει να νιώθουμε, έστω και σαν ψευδαίσθηση, ότι ήμαστε κάτι απ αυτούς. (ψύλλος στ’ άχυρα: στη σελ. 18, στη λεζάντα, νομίζω σωστό είναι το το “απαθανατίζονται” αντί “αποθανατίζονται”). Και πάλι σ ευχαριστώ. Με πολλές ευχές για κάθε καλό τη νέα χρονιά.
Καλησπέρα Γιώργο και Χρόνια πολλά σε σένα και τους αγαπημένους.
Η Ω από τους “3π” έδωσε αποτέλεσμα !
Το διάβηκα συμπιέζοντάς το και έφτασα στο τέλος
μένοντας μέχρι και το 5ο τσιγάρο …
Μνημόσυνο στον Ανδρέα μας που τέτοιες μέρες, λίγο πριν φύγει το 15
μας έφυγε για το αιώνιο ταξίδι στο σύμπαν…
Να είσαι πάντα καλά
τρομερέ Δημήτρη!
μπορείς ακόμα να διακρίνεις τους ανωφελείς ψύλλους μέσα στ’ άχυρα
με τη συνδρομή σου εξολοθρεύτηκε
υπόχρεος για τα καλόγνωμα γιορτινά σας σχόλια
το ίδιο και για όλες τις “σιωπηλές” επισκέψεις της ανάρτησης
επιτρέψτε μου να καταθέσω το δικό μου «λοιπόν» απ’ την δεύτερη ανάγνωση των 10 παλαιών αναρτήσεων
Οι κοινωνικές και πολιτικές συνθήκες, ιδιαίτερα σε περιόδους εντάσεων, οδηγεί κάποιους να πάρουν τις επιστημονικές ευκαιρίες τους σε περιοχές που παράγεται η επιστήμη, έστω κι’ αν βρέθηκαν εκεί ως πρόσφυγες
Οι υπόλοιποι που έμειναν πίσω, παρά τις ευδόκιμες αρχικές σπουδές τους, αναγκάζονται – επιλέγουν να εστιάσουν στην διδασκαλία και την εκλαΐκευση. Η κοινωνική τους δικαίωση προκύπτει απ’ τη συμμετοχή τους στα αστικά σαλόνια της πρωτεύουσας, ακόμα κι’ αν τα θέματα που συζητούνται είναι τα πνευματιστικά φαινόμενα
Καταγράφεται αδυναμία γνωμοδότησης για θέματα επικαιρότητας, όπως η Ατομική Βόμβα, όπου την πιο έγκυρη άποψη καταθέτει ένας γεωπόνος, που για ενάμιση χρόνο βρέθηκε ως μεταπτυχιακός σε ένα σημαντικό ερευνητικό εργαστήρι, χωρίς μάλιστα να ολοκληρώσει – λόγω του πολέμου – τις σπουδές του εκεί
Οι διδακτικές απόψεις για θέματα επιστήμης δεν θεωρητικοποιούνται, αλλά προκύπτουν έμμεσα απ’ τα διδακτικά εγχειρίδια που παράγονται από ομάδες πανεπιστημιακών και από εκπαιδευτικούς της τάξης. Ο σχετικός αντιπαραθετικός διάλογος εντοπίζεται στα θέματα των εισαγωγικών εξετάσεων στα πανεπιστήμια και οι κρίσεις των επίσημων σχολικών βιβλίων, βρίσκει κριτές και κρινόμενους να ανταγωνίζονται στην ίδια εκδοτική αγορά
Η διεθνής πολιτική – εδώ ο Ψυχρός Πόλεμος, εισχωρεί στα διδακτικά βιβλία φυσικοχημείας. Χωρούν ακόμα και οι προσωπικές εμπειρίες των συγγραφέων απ’ τη διαχείριση επιστημονικών κρίσεων, ακόμα κι’ αν δεν συνάδουν με την κυρίαρχη τάση – π.χ. στην περίπτωση του Τσερνομπίλ
Υπάρχει μια τάση που ανάγει σύγχρονες επιστημονικές απόψεις και τεχνολογίες στα αρχαιοελληνικά κείμενα. Αυτή η τάση έβρισκε χώρο και στα σχολικά εγχειρίδια επιστήμης. Σήμερα η συγκεκριμένη άποψη διακινήθηκε κυρίως απ’ τους τηλε-αγορητές του 1990 -2000, και τους οδήγησε σε θορυβώδεις πολιτικές σταδιοδρομίες
Εξωστρεφείς ελληνικές κοινότητες επιδίωξαν να αναπαράγουν την οικονομική τους ανάπτυξη οικοδομώντας μια διαχρονική εκπαιδευτική παράδοση, όπως δηλώνει η περίπτωση της Χίου. Αντιθέτως, τα ελληνοκεντρικά εγχειρίδια επιστήμης επιδίωξαν να αναπαράγουν ιδεολογία
Τέλος, εμφανίζεται μετά το 1970, μια μειοψηφική αλλά ενδιαφέρουσα διδακτική τάση που ο Τραχανάς την κωδικοποιεί ως εξής
«δάσκαλος είναι ένας παραμυθάς που θέλει να διηγηθεί ότι αγάπησε»
Καταπληκτική δουλειά Γιώργο, ευχαριστούμε….
Επειδή ό,τι επαινετικό και αν γραφεί, θα είναι μικρό μπροστά σε όσα σημαντικά
προσφέρεις, θα μείνω σε μία ερώτηση, μία πρόταση και ένα “πείραγμα”…
Η ερώτηση: Κουγιουμτζέλης ή Κουγιουμζέλης;
Η πρόταση: Μια επεξεργασία της φωτογραφίας της “Συνάντησης” ώστε να μην φαίνονται οι μωβ επιγραφές με τους βυζαντινούς χαρακτήρες….
Το “πείραγμα”: Η μακροσκελής αναφορά (σελ. 37-50) στον Ευάγγελο Σταμάτη,
κρύβει τοπικιστικά κίνητρα;
Καλημέρα φίλε Γιώργο και Χρόνια Πολλά με υγεία, αγάπη, ευτυχία, δημιουργικότητα.
Συγχαρητήρια!!!
Χαίρομαι που η κατ’ ιδίαν προφορική πολλάκις προτροπή μου, αλλά και η γραπτή εδώ στο Υλικονετ,
συνέβαλα ως ένας εκ των 3Π στο να ξεπεράσεις το δόγμα σου “να παραμερίσεις τη δυσφορία να αντιμετωπίζεις τα παλιά σου γραπτά σαν αμαρτίες “,
και να συγκεντρώσεις όλες τις ενδελεχείς μελέτες σου σε ένα αρχείο, που μπορούν να σταθούν και ως μια ιστορική αναδρομή στα τεκταινόμενα στο χώρο της φυσικής στα 3/4 του περασμένου αιώνα!
Αναμένουμε και τη συνέχεια για τον διαδοχικό μισό αιώνα μέχρι και σήμερα…
Να είσαι πάντα καλά φίλε μου
και να έχεις μια Χρονιά γεμάτη με δραστηριότητες που ακτινογραφούν το παρελθόν με απώτερο στόχο να βελτιώσουν το μέλλον της εκπαίδευσης στη Φυσική στη χώρα μας.
Σοφή η προτροπή των 3Π και καλώς τους άκουσες Γιώργο. Χρόνια πολλά και πάντα τέτοια!